Volgens gegevens van het ministerie van Milieu duurt het meer dan 400 jaar voordat plastic is afgebroken, maar het is noodzakelijk om informatie over het onderwerp uit te breiden
Afbeelding van tanvi sharma in Unsplash
De term "ontledingstijd" verwijst naar de tijd die producten nodig hebben om te ontbinden en uit het medium te verdwijnen, afhankelijk van de aard van het materiaal. Naast de lange periode van ontbinding, veroorzaken veel materialen bij onjuiste afvoer schade aan het milieu en de gezondheid van mens en dier, zoals bij kunststof het geval is.
De meeste plastic verpakkingen die we consumeren, kunnen worden gerecycled, weer in de productieketen terechtkomen en het milieu bevrijden van een hoop afval dat duizenden jaren nodig heeft om te ontbinden. De recycling van dit materiaal helpt het geproduceerde afval te verminderen en garandeert een beter gebruik van de natuurlijke hulpbronnen van de planeet, maar het is nog steeds laag en niet alle soorten plastic zijn recyclebaar.
Ontledingstijd van plastic
Een van de aandachtspunten van de studie van de chemie is het leggen van relaties tussen de samenstelling en eigenschappen van materialen, hun gebruik in producten en de effecten die verband houden met de transformatie- en circulatieprocessen in het milieu. Bij het werken met de relatie tussen materialen die producten vormen en de milieu-impact die wordt veroorzaakt door hun verwijdering, is het heel gebruikelijk om tabellen tegen te komen met een lijst van materialen en de tijd die nodig is voor de ontbinding van elk in de natuur.
Volgens gegevens van het ministerie van Milieu duurt het meer dan 400 jaar voordat plastic afval is afgebroken. Er is echter geen concrete informatie over de ontledingstijd voor elk type kunststof. Daarom zijn er studies die de ontledingstijd van verschillende plastic materialen schatten, zoals:
- Plastic zak: 20 jaar;
- Plastic schuimbeker: 50 jaar;
- Stro: 200 jaar;
- Plastic fles: 450 jaar;
- Wegwerpluier: 450 jaar;
- Vislijn: 600 jaar.
De belangrijkste reden waarom de afbraaktijd van plastic zo lang is, is dat de natuur nog steeds niet weet hoe ze er vanaf moet komen. Bacteriën en schimmels die de materialen afbreken, hadden geen tijd om enzymen te ontwikkelen om de stof af te breken, zegt chemisch ingenieur Marilda Keico Taciro van het Institute of Technological Research (IPT). Elk van de moleculen in een plastic item heeft honderdduizenden atomen, voornamelijk koolstof en waterstof. Omdat de bindingen tussen atomen erg stabiel zijn, kunnen ontleders het materiaal niet in kleinere delen opsplitsen om het te vernietigen.
Impact van plastic op het milieu
De enorme hoeveelheden plastic die in de wereld worden geproduceerd, de afhankelijkheid van de bevolking van dit materiaal, de hoge ontbindingstijd en het onvermogen om voldoende en ecologisch met deze materialen om te gaan, hebben internationale organisaties, ngo's, activisten, leden van het maatschappelijk middenveld en regeringen gealarmeerd. .
Kunststoffen kunnen het leven van zeedieren op verschillende manieren verstoren, hetzij door verstrengeling met voorwerpen, hetzij door de opname van deze materialen. Of zelfs vanwege de interactie met plastic, dat in botsing komt met zeedieren, waardoor schaafwonden ontstaan of de doorgang wordt belemmerd.
In het geval van microplastics is opname door mariene organismen het grootste probleem. Aangezien er nog weinig studies over dit onderwerp zijn, is er sprake van "mogelijke effecten", die kunnen variëren van cellulair niveau tot complete ecosystemen. Sommige studies hebben bewijs gevonden dat het inslikken van microplastics de jacht en het vangen van prooien kan beïnvloeden, omdat het materiaal kan worden aangezien voor voedsel, ruimte inneemt in het spijsverteringsstelsel van het dier en kan leiden tot verminderde tekenen van honger. Op deze manier kan het dier energieverlies hebben, de groei worden geremd en gevolgen hebben voor de vruchtbaarheid, naast de mogelijkheid van overlijden.
Naast vervuiling en verontreiniging van de bodem kan plastic afval bij onjuiste verwijdering ook leiden tot verstopping van sloten en duikers, wat overstromingen verergert en mensen dakloos maakt, vooral in perifere regio's. Visuele vervuiling is ook een andere schade die wordt veroorzaakt door plastic afval.
Gebrek aan informatie over de ontbindingstijd van plastic
Momenteel is plasticvervuiling een van de meest zichtbare en complexe milieuproblemen. Bezorgde en betrokken belanghebbenden zijn onder meer onderzoekers, overheidsinstanties, niet-gouvernementele organisaties, de industrie, de media en het grote publiek. Een van de belangrijkste uitgangspunten achter de kwestie en de publieke protesten is dat plastic voor onbepaalde tijd in het milieu blijft, wat resulteert in chronische blootstelling die schadelijk is voor dieren en mensen. Maar de gegevens die deze veronderstelling ondersteunen, zijn schaars.
Een nauwkeurig begrip van de persistentie van plastic producten in het milieu is essentieel om het probleem beter te begrijpen. Consumenten hebben betrouwbare informatie nodig over de afbraaktijd van plastic om weloverwogen keuzes te kunnen maken. Onderzoekers hebben deze informatie nodig omdat persistentie een sleutelfactor is in modellen die voorspellen hoeveel plastic afval zich in het milieu bevindt en waar het zich bevindt, evenals de risico's die aan deze vervuiling zijn verbonden. Wetgevers hebben deze informatie nodig om empirisch onderbouwd beleid te ontwikkelen dat het gebruik van plastic op lokaal, nationaal en internationaal niveau verbiedt.
Wetenschappers Collin Ward en Christopher Reddy analyseerden 57 verschillende infographics die werden gepubliceerd door overheidsinstanties, non-profitorganisaties, academische instellingen en andere groepen uit 13 landen en in vier talen. "Toen we elk van deze waarden zochten en controleerden met betrekking tot hoe lang het duurt voordat een stuk plastic in het milieu uiteenvalt, konden we geen acceptabele of geloofwaardige bron vinden om deze afbeeldingen te ondersteunen", zegt Reddy.
De wetenschappers begonnen het onderzoek als resultaat van hun eigen laboratoriumwerk - Ward en Reddy zijn chemici die de ontbindingstijd van plastic in de omgeving bestuderen. Het is een belangrijk probleem, zegt Reddy, omdat nieuw bewijs erop wijst dat verschillende soorten plastic veel sneller of langzamer kunnen ontbinden onder verschillende omgevingsomstandigheden - of ze nu worden blootgesteld aan zonlicht of duisternis, of blootgesteld aan bepaalde soorten plastic. bacteriën.
Het gebrek aan gegevens bracht wetenschappers in verwarring, dus deden ze een literatuuronderzoek, riepen de hulp in van een onderzoeksbibliothecaris en zochten programmadirecteuren van de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) om de wetenschap achter de cijfers te volgen. Ze vonden geen betrouwbare gegevens.
Law en Reddy benadrukken dat het gebrek aan gegevens geen vergunning is om te vervuilen, aangezien wetenschappers op decennia oud plastic in de oceaan hebben gevonden, dus het is bekend dat het lang kan meegaan. Mensen dumpen elk jaar 4,8 tot 12,7 miljoen ton plastic in de oceaan, en wetenschappers hebben hun bezorgdheid geuit over de effecten van microplastics op de gezondheid op zee en in de lucht.
Alternatieven voor plastic
De juiste verwijdering van afval is essentieel, zodat recyclebare materialen niet in het milieu achterblijven en schade aan soorten veroorzaken. Daarom is het essentieel om ecologisch bewust te zijn en onze consumptiegewoonten te heroverwegen. De ontbindingstijd van elk materiaal moet onze aankoopbeslissingen beïnvloeden en de bestemming die we aan de producten geven.
Het 3V-principe - verminderen, hergebruiken en recyclen presenteert zichzelf als een haalbare oplossing voor problemen met afval. Het is een voorstel over consumptiegewoonten, gepopulariseerd door de milieuorganisatie Greenpeace, die tot doel heeft meer duurzame acties te ontwikkelen. Bovendien is biologisch afbreekbare verpakking geïdentificeerd als een andere uitweg uit de milieueffecten veroorzaakt door afval, aangezien ze binnen weken of maanden kunnen ontbinden.
Het is vermeldenswaard dat de effecten van plastic op de gezondheid en het milieu wetenschappelijk zijn bewezen. Dit betekent dat, ondanks het ontbreken van gegevens over de afbraaktijd van kunststof, het belangrijk is dat het verbruik van producten gemaakt van dit materiaal afneemt.
