Stedenbouw in een land dat nog niet bestaat, kan een goede indicatie zijn van hoe onze toekomst eruit zal zien
RAW NYC-afbeelding
Na de zelfuitroeping van de Vrije Republiek Liberland in 2015 stelde een architectenbureau in New York (VS) een innovatieve en duurzame planning voor het 7 km² grote gebied tussen Kroatië en Servië voor. Het werd "stapelbuurten" genoemd, dat wil zeggen verticale steden of stapelbuurten.
Het concept is oorspronkelijk bedacht voor Japan, een land met een grote bevolking op een oppervlakte van slechts 380 duizend km². Het idee was om gebouwen van meer dan een kilometer hoog te maken om de hele bevolking te huisvesten. De gebouwen zouden woon- en ook commerciële verdiepingen hebben, zodat de burgers maanden konden doorbrengen zonder de gebouwen te verlaten.
Voor Liberland bedacht de directeur van RAW-NYC Architects , Raya Ani, een meer ecologische en duurzame versie. In plaats van een wolkenkrabber te ontwerpen waar alle mensen in kunnen wonen, bedacht hij kleinere gebouwen, zodat het zonlicht elke straat kan bereiken.
De onderkant van elk platform zou bedekt zijn met een genetisch gemodificeerde versie van algen - ze hebben geen zonlicht nodig om te groeien, daarnaast absorberen ze energie die vervolgens kan worden omgezet en gebruikt om de gebouwen van stroom te voorzien. De stad zou ook paden hebben om te fietsen en te wandelen - geen auto's.
Ongeveer 400.000 mensen ondertekenden het document online en zeiden dat ze graag burger van Liberland zouden willen worden. De maker van deze micronatie (en zelfverklaarde president), Vít Jedlička, zei dat het altijd de bedoeling was om van dit gebied een groen gebied te maken. Om dit idee mogelijk te maken, heeft het ontwerpteam ook professionals uit andere vakgebieden, zoals economen.
Raya Ani beweert nog steeds te weten dat haar project erg ambitieus is, maar denkt dat haar ideeën op kleinere schaal kunnen worden toegepast, zoals in een gebouw dat algenenergie gebruikt. "Hoe dan ook, ik geloof altijd in het kijken naar de toekomst, aangezien het lang duurt voordat dit soort dingen gemeengoed worden. We verliezen zoveel door de kloof tussen wat kan worden gedaan en wat er daadwerkelijk wordt gedaan" , ze zegt.
Bron: Grist
