Vermindering van afval en residuen, omgekeerde logistiek en gedeelde verantwoordelijkheid staan centraal bij PNRS
Het nationale beleid voor vast afval (PNRS) is een wet (wet nr. 12.305 / 10) die de manier regelt waarop het land met afval omgaat en die transparantie eist van de publieke en private sector bij het beheer van zijn afval.
De constante toename van het verbruik in steden zorgt voor een grote productie van vast stedelijk afval. Deze groei gaat niet gepaard met een juiste afvoer, wat het milieu en de menselijke gezondheid kan schaden door verontreiniging van de bodem, waterlichamen en de atmosfeer. Een groot potentieel wordt verspild, aangezien veel objecten kunnen worden gerecycled of hergebruikt, waardoor natuurlijke en financiële hulpbronnen en CO2-uitstoot kunnen worden bespaard, waardoor het broeikaseffect niet meer in evenwicht is.
- Wat is het broeikaseffect?
- Wat zijn broeikasgassen
In 2010 werd wet nr. 12.305 gesanctioneerd en werd het nationale beleid voor vast afval ingesteld, gereguleerd door decreet 7.404 / 10. De PNRS was een mijlpaal in de sector voor de behandeling van al het vaste afval (materialen die kunnen worden gerecycled of hergebruikt), onder meer huishoudelijk, industrieel, elektronica; en ook voor het omgaan met afval (items die niet kunnen worden hergebruikt), het aanmoedigen van de juiste verwijdering op een gedeelde manier.
- Kent u het verschil tussen afval en afval?
Het Nationaal Vast Afvalbeleid integreert publieke macht, particulier initiatief en het maatschappelijk middenveld.
Doelen
Er zijn 15 doelstellingen in het PNRS:
- Bescherming van de volksgezondheid en de kwaliteit van het milieu;
- Het niet genereren, verminderen, hergebruiken, recyclen en behandelen van vast afval, evenals milieuvriendelijke definitieve verwijdering van afval;
- Het aanmoedigen van duurzame productie- en consumptiepatronen van goederen en diensten;
- Aanneming, ontwikkeling en verbetering van schone technologieën als een manier om de gevolgen voor het milieu te minimaliseren;
- Vermindering van het volume en de gevaarlijkheid van gevaarlijk afval;
- Aanmoediging van de recyclingindustrie om het gebruik van grondstoffen en inputs afkomstig van recyclebare en gerecycleerde materialen te bevorderen;
- Geïntegreerd beheer van vast afval;
- Articulatie tussen de verschillende machtssferen van de overheid, en deze met het bedrijfsleven, met het oog op technische en financiële samenwerking voor het geïntegreerd beheer van vast afval;
- Voortdurende technische opleiding op het gebied van vast afval;
- Regelmaat, continuïteit, functionaliteit en universele levering van openbare diensten voor stadsreiniging en beheer van vast afval, met de goedkeuring van bestuurlijke en economische mechanismen die de terugwinning van de kosten van de geleverde diensten verzekeren, als een manier om de operationele en financiële duurzaamheid ervan te garanderen, waargenomen Wet nr. 11.445 van 2007;
- Prioriteit, bij overheidsopdrachten en aanbestedingen, aan:
- gerecyclede en recyclebare producten;
- goederen, diensten en werken die criteria verenigbaar achten met sociaal en ecologisch duurzame consumptiepatronen;
- Integratie van inzamelaars van herbruikbare en recyclebare materialen in acties met gedeelde verantwoordelijkheid voor de levenscyclus van producten;
- Het aanmoedigen van de uitvoering van de productlevenscyclusanalyse;
- Het aanmoedigen van de ontwikkeling van milieu- en bedrijfsbeheersystemen gericht op het verbeteren van productieprocessen en hergebruik van vast afval, met inbegrip van energieterugwinning en -terugwinning;
- Milieu-etikettering en duurzame consumptie aanmoedigen.
Instrumenten en belangrijkste hoogtepunten
En hoe kunnen ze allemaal worden vervuld? Er zijn instrumenten die PNRS biedt, zoals het aanmoedigen van selectieve inzameling en recycling, gezondheids- en milieueducatiepraktijken, belastingvoordelen en omgekeerde logistiek. Van alles dat is goedgekeurd, worden twee punten benadrukt:
Afvalvermindering en einde van stortplaatsen
De wet stelt voor om de hoeveelheid geproduceerd afval te verminderen om recycling en hergebruik aan te moedigen, zoals we in de volgende sectie zullen zien.
- 15 snelle tips voor het hergebruiken van niet-afval
De residuen moeten daarentegen naar geschikte locaties worden gestuurd om schade aan het milieu en de menselijke gezondheid tot een minimum te beperken. Dit zou worden bereikt met een van de doelstellingen, namelijk "het elimineren en herstellen van stortplaatsen, in verband met sociale inclusie en de economische emancipatie van inzamelaars van herbruikbare en recyclebare materialen". Het residu zou dus niet in de open lucht worden gestort, maar naar specifieke plaatsen worden gebracht die kunnen worden hergebruikt voor bijvoorbeeld de productie van biogas.
- Het ontstaan van stortplaatsen houdt verband met een gebrek aan middelen en onderwijs
- Uit onderzoek blijkt dat vuilstortplaatsen in Brazilië miljarden kosten voor de gezondheid en het milieu
Gedeelde verantwoordelijkheid en omgekeerde logistiek
Voor de wet wist niemand wiens fout het was als een consument een product op een ongepaste locatie weggooide. Bij het Landelijk Beleid Vast Afval wordt deze verantwoordelijkheid gedeeld tussen de verschillende deelnemers in de keten, aangezien de gedeelde verantwoordelijkheid voor de levenscyclus van producten wordt bepaald. De analyse van de levenscyclus van een artikel omvat het volledige productproces, van de winning van de grondstof, de productie, het verbruik en de uiteindelijke verwijdering. De verantwoordelijkheid voor het product ligt bij handelaren, fabrikanten, importeurs, distributeurs, burgers en houders van diensten voor het beheer van stedelijk vast afval in omgekeerde logistiek.
Een van de mechanismen van deze gezamenlijke verantwoordelijkheid ligt vooral bij de privésector, die omgekeerde logistiek mogelijk moet maken, met name voor pesticiden, batterijen, banden, smeeroliën, fluorescentielampen en elektronische producten. Ondanks de nadruk op deze meest problematische items vanuit milieuoogpunt, bepaalt de wet dat maatregelen voor omgekeerde logistiek moeten worden uitgebreid tot producten die worden verkocht in plastic, metalen of glazen verpakkingen, en tot andere producten en verpakkingen, waarbij in de eerste plaats rekening wordt gehouden met de mate en de omvang van de impact op de volksgezondheid en het milieu van het geproduceerde afval. Met andere woorden, bedrijven zouden zich moeten bezighouden met het weten waarvoor de eindgebruiker hun product zal gebruiken nadat het is geconsumeerd en opties moeten bieden om het opnieuw te gebruiken in hun productieketens of het correct toe te wijzen.De gebruiker daarentegen moet verpakkingen en producten teruggeven aan bedrijven, die sectorale afspraken en afspraken met de overheid kunnen maken om maatregelen haalbaar te maken.
Problemen bij de uitvoering en mogelijke verlenging van de deadline
PNRS creëerde belangrijke doelen voor het uitsterven van stortplaatsen en stelde planningsinstrumenten voor op nationaal, staats-, intergemeentelijk, microregionaal, grootstedelijk en gemeentelijk intergemeentelijk niveau, en stelde ook vast dat individuen zich zorgen moeten maken over hun plannen voor het beheer van vast afval. Er zijn echter nog weinig aanpassingen, de stortplaatsen bestaan nog, onder andere niet allemaal een beheerplan. Er wordt gewerkt aan een wetsvoorstel voor een verlenging op tijd om stortplaatsen te vervangen door stortplaatsen tot 2024.
Het nationale beleid voor vast afval is uitgebreid en omvat veel andere zaken, zoals prioriteitsborden om afvalproductie te voorkomen, die bepaalt dat sommige technologieën kunnen worden gebruikt om energie op te wekken uit "afval", toont de specifieke kenmerken van beheerplannen in elk niveau, etc. Bekijk wet nr. 12.305 / 10 volledig.
