Het kan dienen als een wetenschappelijk instrument dat bij onderzoek wordt gebruikt, zelfs als middel tot milieubewustzijn
Afbeelding: Eduardo Leal, Plastic tree # 20, Bolivia 2014
Fotografie brengt onmiddellijke communicatie tot stand, het is een universele taal die de aandacht van mensen trekt en een beweging naar verandering kan genereren. De esthetische uitdrukking van fotografie kan helpen als het gaat om het onder de aandacht brengen van milieukwesties. Landschapsbeelden zijn democratisch en kunnen mensen ertoe aanzetten na te denken over relaties tussen de mens en natuurlijke fenomenen. Het is een hulpmiddel bij milieueducatie. In contact met fotografie wordt het onderwerp naar nieuwe talen geleid, inclusief de politieke dimensie van de vertegenwoordigde verschijnselen. De beelden informeren, vertegenwoordigen, verrassen en brengen een betekenis over. Foto's fascineren en nodigen de kijker uit om ze te voelen, waar te nemen, te beoordelen en te interpreteren.
Volgens Gustavo Pedro de Paula, voorzitter van de Association of Photographers of Naturez (Afnatura), "kan het fotograferen van de natuur dienen als een essentieel instrument voor milieueducatie, maar ook als een wapen voor klachten, en de noodzaak aan het licht brengen om gebieden in risico op degradatie. ”Camera's zijn instrumenten in handen van fotografen waarmee milieuproblemen en de impact van mensen op het milieu kunnen worden gedocumenteerd.
Natuurfotografie
Natuurfotografie is een genre binnen de fotojournalistiek dat tot doel heeft natuurlijke aspecten, landschappen, dieren, verwoesting van het milieu, enz. Daarbinnen zijn er onderdelen die zich richten op het portretteren en fotograferen van biodiversiteit en haar rijkdom, evenals kunstenaars die de voorkeur geven aan een activistische inslag, waarbij ze degradatie en milieumisdrijven op een impactvolle manier aan de kaak stellen.
Binnen de natuurfotografie zijn sommige fotografen toegewijd aan specifieke opnames, zoals landschapsfotografie, natuurfotografie en macrofotografie.In landschapsfotografie worden grote natuurlijke scenario's geportretteerd. Meestal worden groothoeklenzen en kleine diafragma's gebruikt om de scherptediepte te bewerken.
Portretten van de wilde wereld worden meestal op afstand gemaakt om de veiligheid van de fotograaf en de natuurlijkheid van de scène te garanderen. Dicht bij leeuwen en andere wilde dieren blijven is immers geen erg veilige bezigheid. Hiervoor gebruiken fotografen langeafstandslenzen en hoge sluitertijden om de bewegingen van dieren vast te leggen.
Een ander type fotografie dat in deze context heel gebruikelijk is, is die gemaakt met een macrolens. Deze portretten zijn gemaakt op zeer korte afstanden en tonen details van de natuur, zoals de ogen van een insect en het stuifmeel van een bloem.
Afbeeldingen van bedreigde landschappen of wilde dieren illustreren de schoonheid van de natuur en geven tegelijkertijd het gevoel van verlies weer dat kan worden veroorzaakt door de achteruitgang van de plek. Natuurfotografie is een hulpmiddel bij de verdediging van natuurlijke landschappen en bij het begrijpen van het milieu, om de waardering en het respect voor biodiversiteit te bevorderen. De lenzen spelen een sociaal-ecologische rol bij het bestrijden van milieucriminaliteit en waarschuwen voor het behoud van natuurgebieden. "Natuurfotografie creëert een ontbrekende identiteitsverbinding. Soms denkt het publiek dat de natuur ver weg is, dan jagen we op een foto met het ideaal om een soort te behouden", zegt Gustavo Pedro.
Milieukundige fotografie
Tussen 1824 en 1829 ging baron Georg Heinrich von Langsdorf op expeditie door Brazilië samen met de Duitse schilder Johan Moritz Rugendas, waarbij hij de natuur en de samenleving vastlegde in schilderijen. Wetenschappelijke expedities hebben ons in staat gesteld meer te weten te komen over onze biodiversiteit en zijn een waardevol verslag van onze geschiedenis. Sinds de ontdekking van fotografie is het gerelateerd aan het milieuprobleem. In het begin was het doel van fotografie om een getrouw beeld te geven van de natuur, zoals die lijkt. Fotografie dient, op wetenschappelijk gebied, als een instrument voor de ontwikkeling van studies, als een onderzoeksinstrument, als ondersteuning voor onderwijs, datageheugen en verspreiding van onderzoeksresultaten. Fotografie is objectieve documentatie die informatie vastlegt die het observatiespectrum van de onderzoeker vergroot.
Fotografisch onderzoek naar de biodiversiteit is belangrijk om kwantitatieve en kwalitatieve variaties, antropische actie (van de mens) op een gelokaliseerde manier en globale veranderingen in een breder aspect te identificeren. Met de vergelijking van de afbeeldingen is het mogelijk om een analyse te maken van de omgevingsveranderingen in het gebied. Met andere woorden, er is omgevingscontrole door het verkregen beeld. Periodieke foto's van een locatie laten de achteruitgang van de omgeving zien. Een voorbeeld is de documentaire Chasing Ice , die foto's laat zien van het smelten van gletsjers gedurende enkele jaren, gebruikmakend van het time-lapse-effect .
Fotografie in conserveringseenheden
In 2011 lanceerde het Chico Mendes Institute for Biodiversity (ICMBio) een norm die tot controverse leidt onder fotografen, videografen en andere professionals die met natuurbeelden werken. Normatieve instructie nr. 19/2011 regelt het gebruik van afbeeldingen in federale natuurbeschermingseenheden, milieuactiva en de activa die erin zijn opgenomen, evenals de voorbereiding van producten en verkenning van het imago van het gebied, ongeacht het commerciële doel.
De professional die beelden wil vastleggen in de UC's moet een formulier invullen (elektronisch of gedrukt) gericht aan het beheer van het gebied. In de vorm moet het te produceren product, bijproduct of dienst worden geïnformeerd of het eindgebruik al dan niet commercieel is. Het voorschot is gemiddeld vijf tot tien dagen, afhankelijk van het aantal UC's waar je gaat werken.
Fotografen stellen dat de regels een obstakel vormen, en dat de verspreiding van afbeeldingen van beschermde gebieden een instrument is om informatie te monitoren en te verspreiden onder het grote publiek. De aanwezigheid van fotografen is een informele manier van inspecteren die de units zelf vaak niet hebben. Daarnaast is amateur- en professionele fotografie een waardevol hulpmiddel om het publiek bewust te maken van het Braziliaanse natuurlijke erfgoed. Hiermee wordt de opbrengst van de parken verhoogd, doordat de foto's het bezoek van toeristen vergroten. De opening van diensten om fotografen te ontvangen, met gidsen van wandelpaden, herbergen en restaurants is gebruikelijk. Bijdragen aan het verminderen van illegale winning en jacht door inkomen te genereren voor de bevolking die in beschermde gebieden woont.
Maar het is essentieel dat fotografen worden geadviseerd over correct gedrag in de parken. Hoewel het fotograferen op zich geen schade berokkent, kan het gedrag van bepaalde fotografen schadelijk zijn voor flora en fauna. Sommige slecht geïnformeerde professionals veranderen de locatie van nesten in de bomen om de hoek van de foto's te verbeteren en gebruiken zelfs kauwgom op takken om kolibries statisch te houden.
Menselijke aanwezigheid heeft altijd invloed op de natuur. Maar activisten, zoals fotograaf en vogelaar Claudia Komesu, verdedigen fotografie in UC's. "Ik geef echter de voorkeur aan de impact van mensen die op paden in de parken lopen boven de impact van de kettingzaag die alles vernietigt - en dat is het risico dat onze parken draaien, een reëel risico, dat nu al gebeurt", zegt ze. "Sinds 2008 zijn er bijna vijf miljoen hectare (ter grootte van de staat Rio de Janeiro) is niet langer een park met federale pennen die ervoor zorgden dat beschermde gebieden ophielden. En er was niemand die hen kende om te kunnen protesteren ”.
Lokale fotografen kunnen een enorme impact hebben door hun kijkers te laten nadenken over wat er in de omgeving gebeurt. Heb je ooit een reeks foto's gezien die vanaf dezelfde locatie zijn genomen en waarop een weiland of een beboste heuvel is gesloopt? Je kunt niet naar een reeks als deze kijken en niet stilstaan bij waar je woont, naast de manier waarop je leeft. De foto's informeren de lezers over wat er werkelijk gaande is.
De verklaring dat fotografie een belangrijke bron van milieubewustzijn is, is eenvoudig: zowel foto's als video's brengen mensen dichter bij het onderwerp. Ze geven een gevoel van realisme dat de tekst vaak niet haalt. Zeker als het gaat om het aan de kaak stellen van agressie tegen de natuur.
