Begrijp wat angst is en ken de belangrijkste tekenen en symptomen van een angststoornis
Finn geen Unsplash-afbeelding
Angst is een normale reactie op stressvolle levensgebeurtenissen, zoals baanwisselingen, financiële of milieuproblemen. Het dient om op gevaren te anticiperen en het organisme te beschermen. Wanneer angstsymptomen echter schadelijker worden dan de gebeurtenissen die ze hebben veroorzaakt, kan dit een teken zijn van een angststoornis. Angststoornis kan invaliderend zijn, maar heeft behandeling.
Een van de meest voorkomende symptomen van een angststoornis is overmatige bezorgdheid. De bezorgdheid van degenen die aan een angststoornis lijden, staat niet in verhouding tot de gebeurtenissen die tot bezorgdheid leiden en treedt meestal op als reactie op normale dagelijkse situaties (kijk hier voor een studie: 1).
Om als een teken van gegeneraliseerde angststoornis te worden beschouwd, moet de bezorgdheid op de meeste dagen gedurende ten minste zes maanden voorkomen en moeilijk te beheersen zijn (2). De zorg moet ook ernstig en opdringerig zijn, waardoor het moeilijk wordt om zich te concentreren en dagelijkse taken uit te voeren.
Mensen onder de 65 lopen het grootste risico om gegeneraliseerde angststoornis te ontwikkelen, vooral alleenstaanden en mensen met een lagere sociaaleconomische status (3).
Angst overweldigt ook het sympathische zenuwstelsel. Dit veroorzaakt een cascade van effecten door het hele lichaam, zoals een snelle hartslag, zweet op de handpalmen, handen schudden en een droge mond (4). Deze symptomen treden op omdat de hersenen in een gevaar geloven en het lichaam voorbereiden om op de dreiging te reageren. Vervolgens leidt het lichaam bloed van het spijsverteringsstelsel naar de spieren, voor het geval de persoon moet rennen of vechten. Het verhoogt ook uw hartslag en intensiveert uw zintuigen (5).
Hoewel deze effecten nuttig zijn in het geval van een reële dreiging, kunnen ze verzwakkend zijn als de angst niet in verhouding staat tot het gevaar. Onderzoek suggereert dat mensen met angststoornissen agitatie niet zo snel kunnen verminderen als mensen zonder angststoornissen, wat betekent dat ze de effecten van angst gedurende een lange periode kunnen ervaren (6, 7).
Een ander angstsymptoom is rusteloosheid, vooral bij kinderen en adolescenten. Uit een onderzoek onder 128 kinderen bij wie angststoornissen waren vastgesteld, bleek dat 74% rusteloosheid als een van hun belangrijkste symptomen van angst meldde. Hoewel rusteloosheid niet bij alle mensen met angst voorkomt, is het een van de waarschuwingssignalen waar artsen vaak naar zoeken bij het stellen van een diagnose.
Veel mensen met angst melden dat ze zich moeilijk kunnen concentreren. Uit een onderzoek onder 157 kinderen en adolescenten met gegeneraliseerde angststoornis bleek dat meer dan twee derde moeite had met concentreren. Een andere studie onder 175 volwassenen met dezelfde aandoening wees uit dat bijna 90% aangaf moeite te hebben met concentreren. Hoe erger hun angst was, hoe meer problemen ze hadden.
Spierspanning wordt ook geassocieerd met angst. Maar het is mogelijk dat spierspanning zelf de angst verhoogt, en vice versa.
Slaapstoornissen zijn ook sterk geassocieerd met angststoornissen (20, 21, 22, 23). Midden in de nacht wakker worden of moeite hebben met slapen zijn de twee meest voorkomende problemen (24). Sommige onderzoeken suggereren dat slapeloosheid tijdens de kindertijd mogelijk verband houdt met de ontwikkeling van angst op volwassen leeftijd (25).
Er is een soort angststoornis die wordt geassocieerd met terugkerende paniekaanvallen, paniekstoornis. Paniekaanvallen veroorzaken een intens gevoel van angst dat slopend kan zijn. Het is een extreme angst die meestal gepaard gaat met tachycardie, zweet, trillingen, kortademigheid, beklemming op de borst, misselijkheid en angst om dood te gaan of de controle te verliezen (30).
- Angstig of bang voelen voor opkomende sociale situaties
- Bezorgd zijn over het oordeel van anderen
- Je bang of beschaamd voelen om vernederd te worden in het bijzijn van anderen
- Vermijd bepaalde sociale evenementen vanwege deze angsten
- Dierlijke fobieën: angst voor specifieke dieren of insecten
- Fobieën in de natuurlijke omgeving: angst voor natuurlijke gebeurtenissen, zoals orkanen of overstromingen
- Fobieën voor bloedinjectie: angst voor bloed, injecties, naalden of verwondingen
- Situationele fobieën: angst voor bepaalde situaties, zoals een rit in een vliegtuig of een lift
- Gebruik het openbaar vervoer
- In open ruimtes zijn
- In gesloten ruimtes zijn
- In de rij staan of in een menigte
- Alleen van huis zijn
Op de meeste dagen gedurende meer dan zes maanden rusteloos voelen (vaak moeten bewegen) kan een teken zijn van een angststoornis (9).
Gemakkelijk moe worden is een ander mogelijk symptoom van gegeneraliseerde angststoornis. Dit symptoom kan verrassend zijn, aangezien angst vaak wordt geassocieerd met hyperactiviteit of opwinding. Maar voor sommige mensen kan vermoeidheid optreden na een angstaanval, terwijl voor anderen vermoeidheid chronisch kan zijn.
Het is niet duidelijk of deze vermoeidheid te wijten is aan andere veel voorkomende angstsymptomen, zoals slapeloosheid of spierspanning, of dat het verband kan houden met de hormonale effecten van chronische angst (10). Het is echter belangrijk op te merken dat vermoeidheid ook een teken kan zijn van depressie of andere medische aandoeningen, daarom is vermoeidheid alleen niet voldoende om een angststoornis te diagnosticeren (11).
Andere onderzoeken hebben aangetoond dat angst het kortetermijngeheugen kan beïnvloeden, wat de vermindering van cognitieve prestaties kan helpen verklaren (14, 15). Concentratieproblemen kunnen echter ook een symptoom zijn van andere medische aandoeningen, zoals een aandachtstekortstoornis of depressie, dus het is niet voldoende bewijs om een angststoornis te diagnosticeren.
De meeste mensen met angststoornissen ervaren ook overmatige prikkelbaarheid. Volgens een onderzoek onder meer dan 6.000 volwassenen, meldde meer dan 90% van de mensen met gegeneraliseerde angststoornis zich zeer geïrriteerd te voelen tijdens perioden van angst.
Vergeleken met mensen met algemene bezorgdheid, rapporteerden jonge volwassenen van middelbare leeftijd met angst en gegeneraliseerde stoornis meer dan twee keer zoveel prikkelbaarheid in hun dagelijks leven (17).
Aangezien angst gepaard gaat met grote opwinding en overmatige bezorgdheid, is het niet verwonderlijk dat prikkelbaarheid een veel voorkomend symptoom is.
Interessant is dat de behandeling van spierspanning met spierontspanningstherapie de bezorgdheid bij mensen met gegeneraliseerde angststoornis vermindert. Sommige onderzoeken tonen zelfs aan dat het net zo effectief is als cognitieve gedragstherapie (18, 19).
Een studie die bijna 1000 kinderen meer dan 20 jaar volgde, ontdekte dat slapeloosheid bij kinderen verband hield met een 60% hoger risico op het ontwikkelen van een angststoornis op 26-jarige leeftijd. Hoewel slapeloosheid en angst sterk verwant zijn, is het niet duidelijk of slapeloosheid bijdraagt aan angstgevoelens, of angst bijdraagt aan slapeloosheid of beide (27, 28). Wat bekend is, is dat slapeloosheid ook verbetert wanneer een angststoornis wordt behandeld (29).
Paniekaanvallen kunnen geïsoleerd plaatsvinden, maar als ze vaak en onverwacht optreden, kunnen ze een teken zijn van een paniekstoornis.
U kunt ook tekenen van sociale angststoornis vertonen als:
Sociale angststoornis komt veel voor. En sociale angst ontwikkelt zich vaak op jonge leeftijd. In feite wordt ongeveer 50% van degenen die het hebben, gediagnosticeerd op de leeftijd van 11, terwijl 80% wordt gediagnosticeerd op de leeftijd van 20 (33).
Mensen met sociale angst kunnen extreem verlegen en stil overkomen in groepen of bij het ontmoeten van nieuwe mensen. Hoewel ze misschien niet van streek lijken te zijn, ervaren ze extreme angst en ongerustheid.
Door deze afstand kunnen mensen met sociale angst soms snobistisch of afstandelijk overkomen, maar de stoornis wordt geassocieerd met een laag zelfbeeld, hoge zelfkritiek en depressie (34).
Extreme angsten over specifieke dingen, zoals spinnen, besloten ruimtes of hoogtes, kunnen een teken zijn van fobie.
Een fobie wordt gedefinieerd als extreme angst of angst voor een specifiek object of specifieke situatie. Het gevoel is sterk genoeg om uw vermogen om normaal te functioneren te verstoren.
Enkele veel voorkomende fobieën zijn:
Agorafobie is een andere fobie waarbij de angst voor:
Volgens het ministerie van Volksgezondheid kunnen geneesmiddelen op recept, psychotherapie of een combinatie van beide de symptomen van angst in een paar weken verbeteren. Maar er zijn ook andere, meer toegankelijke manieren die kunnen bijdragen. Lees meer over hen in het artikel: "15 natuurlijke remedies tegen angst".
