De kosten van weggegooid voedsel bedragen $ 750 miljard per jaar
Bewerkte en verkleinde afbeelding van Liana Mikah, is beschikbaar op Unsplash
Wist je dat voedselverspilling een derde van al het voedsel dat in de wereld wordt geproduceerd, treft? Welnu, het financiële marktbeleid dat overproductie en transport genereert, speelt een belangrijke rol bij dit probleem. Maar daarnaast is er voedselverspilling in de keuken van ons huis. Laten we dit probleem eens nader bekijken.
Volgens FAO (VN-agentschap dat zich bezighoudt met het uitbannen van honger), vindt 54% van de voedselverspilling in de wereld plaats in de beginfase van de productie, die bestaat uit verwerking en opslag na de oogst. De overige 46% van het afval vindt volgens dezelfde bron plaats in de stadia van verwerking, distributie en consumptie.
Als we bedenken dat 870 miljoen mensen elke dag honger lijden, worden deze gegevens over voedselverspilling beangstigend.
In de wereld
Europa alleen al is verantwoordelijk voor 222 miljoen ton voedselverspilling, het equivalent van alle voedselproductie in de regio Sub-Sahara Afrika!
Bij minder geavanceerde oogsten gaat een groot deel van de productie verloren in transport en handling.
In Brazilië vindt een groot deel van de voedselverspilling plaats tijdens de behandeling en logistiek van de productie: bij de oogst is het afval 10%. Tijdens transport en opslag is dat 30%. In de handel en detailhandel is het verlies 50%, terwijl in huishoudens 10% verloren gaat.
Volgens een rapport van het Institute of Mechanical Engineering is er een verlies van 37% en 80% van de rijstproductie in Oost-Azië. In India gaat 20 miljoen ton tarwe verloren door ontoereikende aanvoer- en distributiesystemen.
In ontwikkelde landen heeft afval een meer esthetische reden, waar consumenten weigeren producten te kopen die er meer naar beneden of gewond uitzien, en de ketens zelf ongezond ogend voedsel afwijzen.
In het VK wordt 30% van de Britse oogst afgewezen omdat het niet voldoet aan de marktverwachtingen voor wat betreft fysieke kenmerken, en zeven miljoen ton voedsel (het equivalent van tien miljard pond of 40 miljard reais) wordt voor hetzelfde weggegooid. reden.
Afval is ook aanwezig in het huis van de Britse consument, waar de helft van het aangekochte voedsel wordt weggegooid.
Consumentenbewustzijn en praktijk
Een onderzoek van Unilever, genaamd World Menu Report , stelt dat 96% van de Brazilianen zich zorgen maakt over voedselverspilling, een hoog percentage vergeleken met Duitsland (79%), de Verenigde Staten (77%) en Rusland (69%) . Wat echter tegenstrijdig is, is dat het land een van de hoogste percentages voedselverspilling ter wereld heeft! Met 40 duizend ton voedsel dat elke dag verloren gaat. Volgens de ngo Banco de Alimentos (een organisatie die honger en voedselverspilling tegengaat) verspilt elke Braziliaan meer dan een halve kilo voedsel per dag.
De oorzaken van dergelijk afval zijn talrijk. Veel producten, zoals groenten en fruit, bederven voordat ze de schappen verlaten. Veel consumenten kopen producten die bederven voordat ze naar de tafel gaan en een aanzienlijk deel van wat het bereikt, wordt niet geconsumeerd. Er zijn ook problemen tijdens het transport. Grote afstanden en onjuiste verpakking (of zelfs de afwezigheid van verpakking) zijn van invloed op de factoren.
Economische verliezen
Hoe meer voedsel wordt weggegooid, hoe duurder het wordt. Het was zelfs gebaseerd op deze marktlogica dat in de jaren dertig (en zelfs vandaag nog illegaal) in Brazilië overtollige koffieproductie werd verbrand om winst te genereren.
In een rapport uit 2013 werd erop gewezen dat voedselverspilling 750 miljard dollar per jaar kost, ondanks het feit dat er wereldwijd maar weinig mensen winst hebben gemaakt. Stel je nu dat bedrag in reais voor.
Milieuschade
De verspilling van voedsel is enorm schadelijk voor het milieu. Stel je voor dat een groot deel van de pesticiden, water, land, meststoffen, ontbossing, transport, energie en oliekosten voor de productie van machines en brandstoffen die in alle landbouw- en veeteeltprocessen worden gebruikt, tevergeefs worden gebruikt. Dit maakt een verdere intensivering van de productie en daarmee de milieudruk noodzakelijk.
In het geval van voedselverspilling van dierlijke oorsprong is de milieuschade groter, aangezien het scheppen van schapen of ossen grotere hoeveelheden inputs vereist dan de plantaardige productie.
Om nog maar te zwijgen van de kwestie van het vergroten van de hoeveelheid vast afval, dat voornamelijk wordt gevormd door organisch afval (60%).
Hoe te vermijden
Veel van de voedselverspilling zit in de productie zelf. Maar de consument kan op de een of andere manier bijdragen om deze situatie te veranderen.
De eerste tip zou zijn om waar mogelijk te kiezen voor lokaal geproduceerd voedsel, aangezien ze niet (of minder) lijden onder de verliezen van transport en degradatie, en misschien wel een locavore worden.
Een andere manier om verspilling te voorkomen, is door ervoor te kiezen om ruderale Pancs (niet-conventionele voedselplanten) te consumeren, aangezien deze een alternatief zijn voor monoculturen en vaak van nature thuis of dichtbij worden geboren, en kunnen worden geoogst op het moment van gebruik, of kort ervoor, ook voorkomen van transportverliezen over lange afstanden en verslechtering van de opslag.
Je vermijdt ook voedselverspilling door te leren recepten te maken met schillen, wortels en zaden. Heb je er bijvoorbeeld wel eens aan gedacht om bananenschillen te eten? Kent u onze 18 verschillende manieren om de citroenschil te hergebruiken al? Of de zeven gezondheidsvoordelen van pompoenpitten?
U kunt ook contact opnemen met de dichtstbijzijnde voedselproducenten en consumptiegroepen vormen met uw buren, want door collectieve aankopen te doen, wordt de prijs betaalbaarder en kan de producent produceren volgens de vraag, waardoor verspilling wordt voorkomen.
Een ander gecombineerd alternatief is om uw organisch afval te composteren. Dus in plaats van "vuilnis" te worden en ruimte in te nemen op stortplaatsen en stortplaatsen, wordt het humus en zal het zelfs dienen als input voor u om te doneren of lokaal te gaan planten in een ruimte die wordt gedeeld met buren.
