Hoe kan kunst een belangrijk bewustmakingsinstrument zijn voor milieuactivisme? Ontdek milieukunst en de gevolgen ervan
Jean Shin, geluidsgolf
Wat is de functie van kunst? Opleiden, informeren en entertainen? Dit is misschien wel de meest controversiële kwestie rond het onderwerp - en er zijn geen gesloten antwoorden. Kunst kan worden opgevat als de menselijke activiteit die verband houdt met artistieke manifestaties, hetzij esthetisch of communicatief, uitgevoerd door verschillende vormen van talen. Een meer relevante vraag is misschien: wat is het potentieel van kunst? Een van de mogelijke antwoorden doet zich voor in de relatie tussen kunst en de omgeving, waarin kunst de rol heeft om acties in vraag te stellen en gedragsverandering te eisen.
Kunst stuurt de processen van perceptie, gevoeligheid, cognitie, expressie en creatie aan. Het heeft de kracht om het bewustzijn te vergroten en een esthetische ervaring te bieden, waarbij emoties of idealen worden overgebracht. Kunst komt voort uit de behoefte om de omgeving om ons heen te observeren, de vormen, lichten en kleuren, harmonie en onbalans te herkennen.
Het kan levensstijlen propageren en in twijfel trekken, een nieuw bewustzijn voorbereiden door bewust te zijn, te waarschuwen en reflecties te genereren. Artistieke manifestaties zijn representaties of uitdagingen die voortkomen uit verschillende culturen, gebaseerd op wat samenlevingen in elk tijdperk leven en denken.
In deze context kunnen we het belang van kunst als een ander hulpmiddel voor milieuactivisme invoegen. Wanneer het publiek wordt geconfronteerd met onaangename informatie, vaak moeilijk te verteren (zoals klimaatverandering), samengesmolten tot een esthetische ervaring, gaat bewustzijn verder dan de grondgedachte en raakt het mensen echt. Het is gemakkelijker om statistieken te negeren dan om afbeeldingen en sensaties te negeren. Wanneer kunst de verstoorde relatie van de samenleving met de natuur weergeeft, is de urgentie voor actie expliciet.
Kunst en omgeving
Veranderingen in het milieu zijn al lang kunstobjecten. Achter het idyllische groen dat de impressionisten schilderden, was er de zwarte rook van de fabrieksschoorstenen. Een van de kenmerken van het werk van Monet was de studie van diffuus licht, bij deze zoektocht vond hij de London Smog . Zo ontstonden werken die de kolenrook uit de schoorstenen en treinen in de stad laten zien.
Monet, het Gare Saint-Lazare
In een hedendaagse context is de beweging die kunst en milieu samenbrengt, de zogenaamde milieukunst, voortgekomen uit de politieke en sociale onrust van de jaren zestig en begin jaren zeventig. Kunstenaars werden geïnspireerd door het nieuwe begrip van milieukwesties, de grote verstedelijking en het dreigende verlies van het contact van de mens met de natuur, evenals de wens om buiten te werken in niet-traditionele ruimtes.
Milieukunst wordt niet als een gesloten beweging in de hedendaagse kunst ingevoegd, maar als een manier van doen, een trend die doordringt in verschillende artistieke creaties. De dialectiek tussen hedonisme en duurzaamheid wordt steeds meer aangesproken en vormt een tegenvoorstel voor de huidige maatschappelijke orden. Het publiekelijk bekritiseren van het consumentisme, de korte levenscyclus van producten en de exploitatie van hulpbronnen is milieuactivisme, ook al is het vaak niet expliciet op het werk. Het respecteren van de schoonheid van de natuur, ook al lijkt het zonder grote ideologische bekommernissen, is ook een proces dat de noodzaak van maatregelen om het milieu te beschermen versterkt.
- Ontdek het werk van tien beeldend kunstenaars die zich in hun werken inzetten voor milieuactivisme
Verschillende kunstenaars houden zich bezig met het aan het publiek blootstellen van een kunst gericht op milieukwesties. De artistieke praktijk geeft zichtbaarheid aan thema's die door de media vaak vanuit een ver perspectief worden benaderd. Met een andere focus genereren thema's als klimaatverandering of uitbuiting van dieren, die niet eens opvallen in de traditionele media, potentieel transformerende reflecties.
Het gebied van milieukunst is zo uitgestrekt als de natuurlijke wereld die haar inspireert. Kunst is een lens waardoor het mogelijk is om alle aspecten van de samenleving - van stedelijke voedselproductie, klimaatbeleid, stroomgebiedbeheer, transportinfrastructuur en kledingontwerp - vanuit een ecologisch perspectief te verkennen.
"Milieukunst" is een algemene term die verwijst naar een breed scala aan werk dat helpt om onze relatie met de natuurlijke wereld te verbeteren. Of het nu gaat om het informeren over omgevingsfactoren, of het aantonen van milieuproblemen, en zelfs met een actievere deelname, hergebruik van materialen en herstel van lokale vegetatie. Veel artistieke praktijken, zoals land art , ecokunst en kunst in de natuur, evenals gerelateerde ontwikkelingen in de sociale praktijk, akoestische ecologie, slow food , slow fashion , eco-design , biokunst en andere kunnen als onderdeel worden beschouwd. deze grote culturele verandering.
Land art, Earthwork of Earth Art
Christo en Jeanne-Claude, Valley Curtain
Het natuurlijke terrein is een object en wordt in dit soort kunst in het werk geïntegreerd. Bekend als land art , Earth art of Earthwork , deze werken zijn geweldige omgevingsarchitecturen, transformeren de natuur en worden erdoor getransformeerd. De fysieke ruimte van deze werken zijn woestijnen, meren, vlaktes en canyons, en elementen van de natuur, zoals wind of bliksem, kunnen worden bewerkt om het werk te integreren. De land art gaat op een harmonische manier en met veel respect voor de natuur om met de omgeving. Het concept is tot stand gekomen in een tentoonstelling die in 1968 in de Dwan Gallery in New York werd georganiseerd en in 1969 in de tentoonstelling Earth Art , gepromoot door Cornell University.
Dit concept van hedendaagse buitenkunst trekt veel kunstenaars aan, vanwege de mogelijkheid om uit het veld van galerijen te stappen. Vanwege hun kenmerken kunnen deze werken niet in deze omgevingen worden tentoongesteld, behalve via foto's. Deze werken hebben een vluchtig karakter, aangezien de werking van natuurlijke gebeurtenissen de werken verteert en vernietigt. Een sterke invloed voor deze stijl zijn geogliefen (grote figuren gemaakt op de grond in heuvels of vlakke streken), zoals Nazca-lijnen en graancirkels .
De belangrijkste artiesten van deze trend zijn Jeanne-Claude en haar man Christo Javacheff, Walter de Maria en James Turrell.
Kunst in de natuur
Net als bij land art heeft kunst in de natuur een nog vluchtiger karakter. Beschouwd als een aspect van land art , heeft deze artistieke productie ook zijn plaats verplaatst naar de natuur. Dit soort werk is gebouwd met organische materialen uit de omgeving, herschikt in geometrische vormen. Deze prachtige sculpturen zijn meestal gemaakt met bladeren, bloemen, takken, zand, stenen etc. De focus ligt meestal op het creëren van objecten of subtiele veranderingen in het landschap, die geografische kenmerken benadrukken, of het verkennen van de natuurlijke vormen van de materialen zelf.
Documentatie speelt een centrale rol bij dit soort werk. Net als land art kan dit soort werk alleen door middel van foto's buiten de natuurlijke omgeving worden getoond. Deze kunstvorm kan de schoonheid van de natuur vieren. Kunstenaars die werken in deze stijl maken, hebben meestal een grote eerbied voor natuurbehoud en de wens om bij de productie van hun werk een minimale impact op de bodem te creëren. Sommige kunstenaars beweren zelfs dat ze de objecten terugbrengen naar de locatie die ze na de documentatie hebben gevonden. De Brit Andy Golsworthy heeft verschillende banen op dit gebied.
Ecologische kunst, ecokunst of duurzame kunst
Ecologische kunst houdt er rekening mee dat alle menselijke activiteit de wereld eromheen beïnvloedt. Daarom analyseert het de ecologische impact van de constructie, blootstelling en langetermijneffecten van de werken. Milieukwesties komen duidelijker naar voren in het discours van dit soort kunst - het omvat een hele milieuvriendelijke methodologie . Veel projecten hebben betrekking op lokaal herstel of komen rechtstreeks voort uit een functie van dienstverlening aan ecosystemen of gemeenschappen. Deze artistieke praktijk probeert genegenheid en respect voor de natuur te stimuleren, dialogen aan te gaan en structurele veranderingen op de lange termijn aan te moedigen. Bij de projecten zijn vaak wetenschap, architecten, opvoeders enz. Betrokken.
Een kunstenaar die dit perspectief volgt, is de Braziliaan Vik Muniz, die verschillende werken maakt met afval. De documentaire "Lixo Extraordinário" toont het werk van de kunstenaar en presenteert zijn creatieve proces en zijn relatie met een gemeenschap nabij een vuilstortplaats in Rio de Janeiro.
Een andere zeer belangrijke artiest in de Braziliaanse scene is Frans Krajcberg. Kenmerkend voor zijn werk zijn sculpturen met gecalcineerde bomen, die zijn verzameld op plaatsen die te kampen hadden met verbranding en ontbossing. Het werk stelt het geweld van de mens met de natuur aan de kaak en heeft een sterk activistisch karakter.
Activisme
Een van de belangrijkste verdedigers ervan was het idee om een houding aan te nemen die lijkt op activisme in de kunsten, de kunstenaar Joseph Beuyes. Hij verwerkte dit gedrag als een essentieel onderdeel van zijn productie. In zijn sculpturen, performances en andere artistieke ondersteuningen ging Beuys op revolutionaire wijze al in op ecologische kwesties. Hij was een van de oprichters van de Groene Partij in Duitsland en in 1982 voerde hij een indrukwekkende actie uit op het podium: hij plantte 700 eikenzaailingen gemarkeerd door basaltkolommen, voor het hoofdkantoor van Documenta, een periodieke tentoonstelling van hedendaagse kunst die plaatsvindt in stad Kassel, Duitsland.
Mondiale zorgen over kwesties als ontbossing, toegenomen epidemieën, vervuiling, opwarming van de aarde, uitputting van soorten, nieuwe genetische technologieën, nieuwe en oude ziekten, zijn weerspiegelingen van een nieuwe wereld. Naast dit alles is er een vraag om aan kunst de functie toe te kennen om kwesties van de natuur te benadrukken. De wereldwijde culturele beweging voor een leven gericht op bewuste consumptie heeft de rol van kunst en kunstenaars in onze samenleving vergroot. Ongeacht een gesloten classificatie, is in musea en galerieën over de hele wereld te zien dat de ecologische kwestie en klimaatverandering veel artistieke activiteiten bepalen. De kunstenaar wordt gecrediteerd met de rol van activist, om de vraag naar de urgentie van veranderingen die de samenleving nodig heeft bloot te leggen. Milieukunst is een geëngageerde kunst.Het probeert nieuwe waarden en levenswijzen op te bouwen.
Een voorbeeld van hoe activisme door kunst zinvol kan zijn, is het werk van kunstenares Aviva Rahmani. In 2002 wist ze met het Blue Rocks-project de aandacht te vestigen op een aangetast estuarium op Vinalhaven Island, Maine. Met de repercussie besloot het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA) $ 500.000 te investeren om de regio te herstellen.
Culturele en sociale veranderingen moeten hand in hand gaan. Om onze relatie met het land te helen en vormen van bewustzijn op te bouwen, is elke passie en creativiteit die we kunnen opbrengen welkom. Iedereen heeft een rol te spelen bij deze verandering: artiesten, bedrijven en wij allemaal. Elke uitdrukking met deze toespraak is een stap, elk kunstwerk is een potentiële inspiratie voor toekomstige werken. De werken openen een dialoog, roepen ideeën op en zijn in staat het denken van mensen in de loop van de tijd te veranderen.
