De snelle mode stimuleert slavenarbeid en stoot in de levenscyclus 400% meer koolstof uit dan gewone onderdelen
Vind je het leuk om je garderobe soms een make-over te geven? Wilt u het uiterlijk aanpassen aan de huidige trends? Wil je die broek niet dragen waarvan de modelmensen niet meer dragen? Als u de vorige vragen met ja hebt beantwoord, weet dan dat u niet de enige bent.
Het consumeren van kledingstukken in een poging om “ in ” of verbonden te zijn met trends is een gedrag dat wordt beoefend door de meeste mensen die voor deze items kunnen betalen.
Maar dat was niet altijd het geval ... Het consumentengedrag in de modesfeer werd gepland door de markt, meer bepaald door de fast fashion- industrie . En het begon in 1970, met de zogenaamde oliecrisis.
Met het verbod op de oliehandel naar de VS en enkele Europese landen, bedachten textielbedrijven een nieuwe strategie om uit de crisis te komen en de productie af te voeren: fast fashion . Of beter gezegd: snelle mode.
De praktijk van fast fashion begon in 1970, maar de term werd pas in 1990 bedacht. Het was de manier waarop de media de steeds snellere verandering in mode door grote bedrijven tot uitdrukking brachten.Hoe werkt fast fashion ?
Afbeelding: Dom Hill bij Unsplash
Bedrijven die in het fast fashion- model werken, observeren wat mensen consumeren van gerenommeerde merken en vervaardigen vergelijkbare modellen op grote schaal, maar met inferieure kwaliteit. Er is dus een grotere garantie dat de onderdelen zullen worden verbruikt.
Deze bedrijven passen de zogenaamde geglobaliseerde mode toe, waardoor dezelfde soorten producten door de winkelketen over de hele wereld kunnen circuleren, zonder stukken met lokale bijzonderheden te produceren, wat het eindproduct erg goedkoop maakt.
Ondanks dat dezelfde stukken op grote schaal worden geproduceerd, is de distributie van de stukken versnipperd over de landen om de consument een gevoel van exclusiviteit te geven. Dit betekent dat er maar weinig modellen van hetzelfde stuk in dezelfde winkel aankomen.
Deze fragmentatie van de koopwaar voorkomt dat er stukken overblijven. En als ze overblijven, worden er nederzettingen gemaakt die de productie aftappen. Als sommige stukken nog steeds niet in de uitverkoop worden verkocht, worden ze verplaatst naar een ander halfrond, waar het seizoen van herkomst van het stuk gaat beginnen. Deze stukken die naar het andere halfrond zijn verplaatst, zijn nieuw voor de lente / zomer- of herfst / wintercollectie, afhankelijk van het plaatselijke klimaat. Deze hele cyclus duurt maximaal zes maanden.
Is het onhoudbaar?
Fast fashion- items worden minder dan vijf keer gebruikt en genereren 400% meer CO2-uitstoot dan gewone items, die 50 keer worden gebruikt.
En kledingproductie vervuilt niet alleen met koolstofemissies. Om textielvezels te produceren is het nodig om onder andere te ontbossing, kunstmest, pesticiden te gebruiken, olie te winnen en te vervoeren. Om meer te weten te komen over de impact van kledingproductie, lees het artikel: "Wat is de milieu-impact van kledingproductie? Begrijp en ontdek alternatieven".
Bovendien moedigt grootschalige productie door het snelle fotomodel slavenarbeid aan, vooral in Aziatische landen.Gooi weg
Naast de gevolgen voor de productie is er ook het probleem van verwijdering. Met zo'n korte levenscyclus zullen veel onderdelen vroegtijdig stoppen op stortplaatsen en stortplaatsen.
De textielvezel die het meest wordt gebruikt in fast fashion- productie is polyester, een plastic. En polyester heeft ongeveer 200 jaar nodig om te ontbinden. Afhankelijk van het type textielvezel (er is vaak een mengsel van polyester en katoen), is het kledingstuk mogelijk niet recyclebaar. En het ergste ... Bij het wassen van kleding gemaakt met synthetische vezels komen microplastics vrij die in de zee terechtkomen en dan ... in ons: "Er zitten microplastics in zout, voedsel, lucht en water".
Slow fashion is een alternatief
In tegenstelling tot enkele onhaalbare praktijken van fast fashion , ontstond er een alternatieve beweging: slow fashion . Om het beter te leren kennen, bekijk het artikel: "Wat is slow fashion en waarom adopteer deze mode?". Bekijk ook eens: "Tips om een milieuvriendelijke voetafdruk te hebben met je kleding".
Gooi geen kledingstukken weg. Probeer te repareren en te blijven gebruiken - een tip om veelvoorkomende plekken te vermijden en stijlvolle stukken te maken, is door Japanse borium- en sashiko-technieken te proberen. Als je de kleding al beu bent en je kunt ze niet doneren, probeer ze dan een nieuw doel te geven. Bekijk de artikelen "Verander oude t-shirts in handige rekwisieten en voorwerpen voor het dagelijks leven" en "Doe het zelf: verander je oude t-shirt in een duurzame tas".
Hoe dan ook, als verwijdering onvermijdelijk is, stuur het dan op de juiste manier naar verzamelpunten bij u in de buurt.
