Begrijp wat is en hoe een biologische vergister op het platteland werkt, apparatuur die helpt bij de duurzaamheid van activiteiten op het platteland
afbeelding door Bill Harrison onder deze Creative Commons-licentie
Landbouw en veeteelt hebben gevolgen voor het milieu die voornamelijk verband houden met de volgende activiteiten: ontbossing en branden om nieuwe gewassen / weilanden te starten; gebruik van pesticiden en stikstofhoudende meststoffen; bodemverdichting en inadequaat beheer van dierlijk afval en plantageresten. Een optie om deze problemen te verlichten en toch winst te genereren voor de producent is de landelijke biovergister.
- De gevolgen van landbouwontwikkeling voor het milieu
- Het intensief fokken van dieren voor vleesconsumptie heeft gevolgen voor het milieu en de gezondheid van de consument
Volgens gegevens uit 2006, afkomstig van de Landbouwtelling van het Braziliaanse Instituut voor Geografie en Statistiek (BIM), heeft Brazilië een van de vijf grootste productiegebieden ter wereld en beslaat 38% van het nationale grondgebied met landbouw en veeteelt, wat het land naar behoren tot de grootste exporteurs van landbouwproducten en ook tot de grootste exporteurs van dierlijke eiwitten ter wereld. Het feit dat de landbouw in Brazilië een prominente positie op de wereldmarkt heeft, maakt deze sector sterk voor de economie van het land, goed voor 23% van het nationale BBP in 2013, volgens de Confederation of Agriculture and Livestock of Brazil (CNA) .
Het probleem is dat de gevolgen van deze economische activiteit niet samen met de producten worden geëxporteerd ... Ze blijven hier en vernederen en vervuilen de Braziliaanse bodem, lucht en water. Begrijp enkele van deze effecten en begrijp hoe de zogenaamde biologische vergister op het platteland niet alleen kan helpen deze effecten te verminderen, maar ook winst kan genereren voor de plattelandsproducent.
Verontreiniging van water en bodem door dierlijk afval
De mest die in het vee wordt gegenereerd - een reeks dierlijke uitwerpselen, urine, verspild water uit drinkfonteinen, sanitair water en voerresten - is rijk aan organisch materiaal, voedingsstoffen en sommige pathogenen (organismen die infectieziekten kunnen veroorzaken bij hun gastheren) die, als ze niet goed zijn opgesteld, zonder enige vorm van behandeling, kunnen ze de bodem en het oppervlakte- en grondwater beïnvloeden.
Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) kunnen gebieden met concentratie van dierlijke productie zonder goed afvalbeheer leiden tot: eutrofiëring van waterlichamen en de dood van in het water levende organismen; verontreiniging van het grondwater door nitraat en ziekteverwekkers en daaruit voortvloeiende bedreiging voor menselijke bronnen; teveel aan voedingsstoffen en zware metalen in de bodem, waardoor hun kwaliteit afneemt; bodemverontreiniging door ziekteverwekkers; vrijkomen van gassen in de atmosfeer, zoals ammoniak en methaan. De gebieden waar landbouwactiviteiten plaatsvinden, liggen vaak in de buurt van rivierbronnen en oppervlakkige en ondergrondse bronnen, en het behoud hiervan is essentieel om voor iedereen kwaliteitswater te hebben.
Broeikasgasemissies
In 2015 verscheen de documentaire “ Cowspiracy”Veroordeelde de milieu-impact van de landbouwsector, met de nadruk op het gebrek aan informatie over de hoge mate van bijdrage van deze activiteit in termen van de uitstoot van broeikasgassen (BKG). Zoals vermeld in de film, behoren ontbossing en landbouw tot de activiteiten die het meest broeikasgassen genereren die bijdragen aan de opwarming van de aarde. En het is vooral door ontbossing en landbouw dat Brazilië een van de tien landen is die de meeste broeikasgassen (BKG's) ter wereld uitstoten. Volgens een onderzoek van SEEG staan het verbranden van fossiele brandstoffen voor energieopwekking en het functioneren van de verbrandingsmotoren van auto's - vaak beschouwd als grote schurken van de opwarming van de aarde - op de derde plaats als de belangrijkste oorzaak van de uitstoot van broeikasgassen in Brazilië.Verbrandingsmotoren zijn echter nog steeds grotendeels verantwoordelijk voor luchtverontreiniging.
Volgens SEEG (System of Estimates of Greenhouse Gas Emissions) is darmfermentatie van vee verantwoordelijk voor de meeste emissies van de landbouwsector. Dat komt door de omvang van de Braziliaanse kudde - ongeveer 210 miljoen stuks in 2014 - en het feit dat deze dieren afhankelijk zijn van de fermentatie die wordt uitgevoerd voor bacteriën in hun maag om grasland en / of voer om te zetten in vlees of melk, en deze bacteriën produceren methaan (CH4) dat voornamelijk wordt geëlimineerd door oprispingen.
Onder andere gasuitstoters in de sector kunnen we de omgang met dierlijk afval en het verbranden van landbouwafval noemen: de opslag van dierlijke mest bevordert de afbraak van organische stof door anaërobe bacteriën (afwezigheid van zuurstof), wat resulteert in de vorming van methaangas ( CH4) en lachgas (N2O), en verbranding van landbouwresten (stro, stengels en andere gewasresten) stoten verschillende broeikasgassen uit zoals kooldioxide en monoxide (CO2 en CO), lachgas en andere oxiden ( N2O en NOx) en methaan (CH4).
Hoe werkt de landelijke biovergister en waarom vermindert het deze effecten en verhoogt het toch het inkomen?
De landelijke biovergister kan de impact van de landbouw helpen verminderen door te helpen bij de correcte verwijdering van dierlijk afval, landbouwafval en zelfs menselijk afval van plattelandsarbeiders. Deze reststoffen ondergaan van nature een afbraakproces wanneer ze in de bodem of in rivieren terechtkomen. De functie van de biovergister is om deze residuen op te vangen in een gesloten omgeving (normaal gevormd door een zeildoek, zoals op de onderstaande foto) en waterdicht gemaakt, waar het ontbindingsproces anaëroob plaatsvindt (zonder zuurstof) en de vloeistof en het gas dat wordt gegenereerd na de ontbinding van de organische stof wordt verzameld voor gebruik als organische meststof en biogas dat kan worden gebruikt om mechanische, thermische of elektrische energie op te wekken.
Dit alternatief voorkomt dat reststromen in de natuur worden gestort (zonder behandeling), waardoor bodems en rivieren worden behouden, en vermindert ook de uitstoot van broeikasgassen door het gas dat daarbij vrijkomt af te vangen.
De vloeistof die in dit proces wordt geproduceerd, kan worden gebruikt als organische meststof / biomeststof), omdat het veel voedingsstoffen bevat, en het geproduceerde biogas moet worden afgevoerd om te worden verbrand (waardoor het wordt omgezet in CO2, een gas met minder broeikaseffect dan CH4) of gebruikt voor stroomopwekking. Zo kan de biomeststof worden gebruikt om het weiland te bemesten, wat een financiële besparing oplevert voor de boer die kan besparen op de afname van de aanschaf van kunstmest, en het biogas kan worden gebruikt om energie op te wekken. Deze energie kan worden gebruikt om gas te koken - zoals HomeBioGas doet - of het kan ook worden gebruikt om energie op te wekken op de boerderij, waardoor wordt bespaard op de aankoop van externe energie. Zie in het onderstaande diagram de doeleinden die de producten die door de landelijke biovergister worden geproduceerd, kunnen hebben:
Patriciabombs, Usinabiogas, gemarkeerd als publiek domein, meer details op Wikimedia Commons
Financiële prikkels van de overheid kunnen helpen bij het kopen van een biovergister
Als onderdeel van de Braziliaanse verbintenissen die zijn vastgelegd in het Akkoord van Kopenhagen, en in lijn met de bepaling van het klimaatveranderingsbeleid, is een overheidsprogramma ontwikkeld om te helpen bij het zoeken naar duurzaamheid op het platteland, het ABC-programma (koolstofarme landbouw) ). Dit programma financiert onder meer maatregelen voor plattelandsactiviteiten de implementatie, het onderhoud en de verbetering van behandelingssystemen voor mest en residuen van dierlijke productie voor energieopwekking (waaronder biovergisters).
Residentieel gebruik van biovergisters
Hoewel het meest bekend om zijn voordelen voor het beheer van landbouwresiduen - in het landelijke gebied - zijn er al biologische verteringssystemen voor gebruik in het stedelijk gebied, waar het overgebleven voedsel en uitwerpselen van huisdieren kan ontvangen. Het residentiële systeem is compacter, het geproduceerde biogas kan (na aanpassing van de toevoerslang) worden gebruikt in de traditionele kachel en de biomeststof in de tuin.
