Idee kwam van het verbod op het schilderen van straten en muren in de stad Barcelona in 2006
Wat voor veel mensen vuil is, wordt grondstof voor kunstwerken die de consumptiemaatschappij in vraag stellen. Toen hij in 2006 in Barcelona woonde, was de Spaanse Francisco Pájaro al een kunstenaar die stedelijke interventies beoefende. Een wet die precies dat jaar van kracht werd, verbood echter dat stedelijke openbare voorzieningen het doelwit waren van werken.
"Plotseling werd alle vrijheid geëlimineerd. Alle beste kunstenaars in Barcelona vertrokken. Ik kon de vloer en de muren niet schilderen, maar in de prullenbak mocht het en begon ik een stoel, een matras, afgedankte materialen en, weinig Beetje bij beetje deed ik kleine ontdekkingen ”, zegt de kunstenaar in zijn blog.
Onder het motto "kunst is vuilnis" tot de laatste consequenties verhuisde Pájaro naar Londen en begon in te grijpen in de stad, maar organiseerde ook tentoonstellingen op gesloten plaatsen. Bekijk hieronder meer afbeeldingen en bezoek de blog van de kunstenaar voor meer informatie over zijn werk:
