Door de studie van urine is het mogelijk om te weten hoe het lichaam stoffen in voedsel en medicijnen metaboliseert
Alles in de wereld is samengesteld uit chemische elementen en combinaties, ook de mens. Het is niet overdreven om te zeggen dat het kennen van enkele van de mysteries van de chemie ons in staat stelt het universum op een andere manier te zien.
Door de geschiedenis heen hebben veel denkers al gevoeld dat alles uit iets bestond, wat het ook was. Alchemisten kwamen tevoorschijn die aan het experimenteren waren (van de meest vreemde tot de meest geavanceerde) om de oorsprong van dingen te begrijpen en ze ook opnieuw te creëren.
In 1669 ontdekte het Duitse merk Hennig per ongeluk het chemische element fosfor (P) door middel van een onconventioneel experiment: hij geloofde dat urine een vloeistof was die in staat was om alle ziekten te genezen en dat het ook goud (vanwege de gelige kleur). Hiervoor kookte urine en liet het door het condensatieproces gaan. Van daaruit slaagde hij erin een witte pasta te maken die bij verhitting zou verbranden.
Meer dan 340 jaar later bestuderen wetenschappers nog steeds urine, waaronder sommigen die het als gunstig voor de gezondheid beschouwen, en bevelen de dagelijkse inname aan. Onlangs vonden Canadese onderzoekers van de Universiteit van Alberta minstens 3079 chemische componenten in de urine, waarvan 72 door bacteriën en nog eens 1453 restanten van het menselijk lichaam zelf. Nog eens 2282 componenten werden gevonden uit diëten, medicijnen, cosmetica en blootstelling aan het milieu.
Vanwege deze grote verscheidenheid aan chemische elementen is urine een rijke en goedkope bron van onderzoek voor wetenschappers om te ontdekken hoe stoffen in voedsel en medicijnen in ons lichaam worden gemetaboliseerd en hoeveel ze ons kunnen schaden. In feite bevat urine deze grote hoeveelheid componenten vanwege de werking van de nieren, die bepaalde metabolieten in het bloed concentreren.
Om het onderzoek uit te voeren, werden de monsters geanalyseerd met verschillende technieken, zoals nucleaire magnetische resonantiespectroscopie, gaschromatografie, massaspectrometrie en vloeistofchromatografie. De urine van 22 gezonde mensen werd geanalyseerd en er werd meer dan 100 jaar wetenschappelijke literatuur over dit onderwerp bestudeerd.
In het eCycle- portaal hebben we al artikelen gepubliceerd die het gebruik van urine bij de productie van duurzame meststoffen laten zien (zie hier) en zelfs bij het opwekken van elektrische energie (lees meer).
