Griekse yoghurt wordt gemaakt door wei te verwijderen, een vloeistof die verschillende milieueffecten kan veroorzaken
Afbeelding van Myriam Zilles via Pixabay
Yoghurt is een bron van vitamines, calcium en eiwitten en is een belangrijk onderdeel van onze dagelijkse voeding. Het is het resultaat van fermentatie van melk door bacteriën, die probiotica worden genoemd en verantwoordelijk zijn voor de verteerbaarheid van voedsel. Met deze fase als een gemeenschappelijk punt bij de productie van alle soorten en smaken yoghurt, beginnen de verschillen tussen Griekse yoghurt en gewone yoghurt te verschijnen in de volgende productiefase.
Wat is Griekse yoghurt?
Traditioneel wordt Griekse yoghurt gemaakt door de wei te verwijderen, de vloeistof die achterblijft na de melkkwark. Het eindresultaat van dit proces is een stevigere yoghurt, met minder suiker en koolhydraten en meer eiwitten in vergelijking met gewone yoghurt. Volgens voedingsdeskundige Tatiana Hirooka wordt Griekse yoghurt beschouwd als een tussenproduct tussen traditionele gefermenteerde melk en niet-gerijpte kazen met een hoog vochtgehalte, zoals boursin, kwark of petit suisse.
Griekse yoghurtproductie
De vervaardiging van Griekse yoghurt verschilt van fabrikant tot fabrikant. Het kan worden geproduceerd door een industrieel proces, waarbij wei uit melk wordt verwijderd, of door toevoeging van melkeiwitten, zure room of natuurlijk verdikkend tandvlees. Deze methoden voor het produceren van Griekse yoghurt zijn verantwoordelijk voor de geliefde romigheid van het voedsel en kunnen zelfs de meest veeleisende consument overtuigen. Maar dit type yoghurt heeft, ondanks een hogere hoeveelheid eiwitten en calcium, ook meer calorieën en vetten.
Wei, het belangrijkste residu dat wordt gegenereerd door industriële productie, heeft nog steeds geen marktwaarde die in Brazilië wordt erkend en belandt in waterlopen en veroorzaakt vervuiling. Het serum heeft een hoog biochemisch zuurstofverbruik, dat wil zeggen dat het een grote hoeveelheid zuurstof in de omgeving nodig heeft om te worden afgebroken. Hiermee brengt de wei van de productie van Griekse yoghurt het zuurstofniveau in het water in gevaar, waardoor planten en dieren die van dit element afhankelijk zijn, sterven om te overleven.
Alternatieven voor de verwijdering van het afvalwater dat ontstaat bij de productie van Griekse yoghurt
Rekening houdend met de voedingswaarde van wei die wordt gegenereerd bij de productie van Griekse yoghurt, en met de hoge kosten voor de behandeling van dit afvalwater, zijn er andere alternatieven naar voren gekomen om de milieueffecten te voorkomen die worden veroorzaakt door de onjuiste afvoer van de vloeistof in waterlopen.
Om de geproduceerde wei niet in waterlopen te dumpen, hebben veel producenten de wei teruggebracht naar boerderijen. Zo wordt het aan het voer van de dieren toegevoegd en vormt het een aanvulling op de eiwit- en energiebelasting die ze dagelijks nodig hebben. Bovendien zou de wei kunnen worden gebruikt om brood, snoep, ricottakaas, geconcentreerde sappen en ook bij gistextractie te vervaardigen.
In de Verenigde Staten heeft een groot Grieks yoghurtbedrijf zijn afval een andere bestemming gegeven. Het stuurt de geproduceerde wei naar een afvalwaterzuiveringsinstallatie, die alle ontvangen inhoud in een anaërobe vergister plaatst. In deze grote tank, samengesteld uit bacteriën die werken in afwezigheid van zuurstof, wordt methaangas geproduceerd. Dit biogas zal dienen als bron voor de opwekking van energie, die bijvoorbeeld de yoghurtfabriek zelf kan voeden. Dit is een economisch en ecologisch slimme en effectieve manier om de gegenereerde wei te behandelen.
Bron: Griekse yoghurt
