Het idee van de jaren 60 was om vervuiling te voorkomen en goedkoper constructiemateriaal te leveren. Het project is niet gevorderd
Na het genieten van een biertje (met mate) tijdens happy hour of een koud drankje met vrienden in het weekend, niets gebruikelijker dan de fles hergebruiken als ... baksteen! Ja, dat is wat je leest. Als het idee van de Heineken-brouwerij had gewerkt, zouden de flessen van het WOBO-model als bakstenen hebben gewerkt om een muur te bouwen. En ondanks de vooruitgang in het recente bewustzijn van duurzaamheid, ontstond het idee van het bedrijf in de jaren zestig, maar het lukte niet.
Het idee, bedacht door de toenmalige president van de brouwerij, Alfred Heineken, kwam naar voren tijdens een bezoek aan het Caribisch gebied. Daar observeerde Heineken stranden vol flessen en een tekort aan bouwmateriaal in de regio.
De architect John Habraken haalde het project uit de krant en twee modellen van WOBO (afkorting voor World Bottle - World Bottle, in het Portugees) werden gelanceerd: een 350 mm en een andere 500 mm, in 1963. Met een redelijk aantal flessen , het was mogelijk om een muur te bouwen, aangezien de modellen in elkaar passen en ondanks het feit dat ze van glas zijn gemaakt zeer resistent zijn. Om het te repareren was een beetje cement of stopverf voldoende.
Er werden ongeveer 100 duizend exemplaren uitgebracht, maar na een niet zo goede ontvangst van de markt steunde het bedrijf de voortzetting van het project, dat werd opgeschort, niet. In 1975 werd een poging gedaan om WOBO weer op het toneel te krijgen, maar ze kwamen niet echt terug.
Momenteel is de enige WOBO-bakstenen muur te zien in het Heineken museum in Amsterdam, Nederland. Ondanks dat het een museum is, is het idee van de heer Heineken actueler dan ooit!
