Vluchtige emissies die voorheen onopgemerkt waren gebleven, baren grote zorg omdat ze moeilijk te beheersen zijn
Vluchtige emissies maken deel uit van een probleem dat steeds meer belangstelling krijgt van de industrie. Ze zijn een soort onbedoelde emissie die afkomstig is van leidingen, lekken en zelfs ondergrondse kanalen. De vluchtige emissies zijn diffuus en kunnen worden gevormd door vast, vloeibaar of gasvormig materiaal.
- Wat is luchtverontreiniging? Ken oorzaken en typen
Om beter te begrijpen wat diffuse emissies zijn en welke methoden om ze te vermijden, is het belangrijk om naast het kennen van de soorten emissiebronnen ook enkele begrippen te onthouden, zoals "atmosferische emissie".
Het proces waarbij een gas wordt uitgestoten, bestaat uit het vrijkomen in de atmosfeer, waardoor de deeltjes in de circulatie kunnen komen. Emissies kunnen van nature voorkomen of het gevolg zijn van menselijke activiteiten, dat wil zeggen als gevolg van menselijke activiteiten. Emitterende bronnen kunnen daarentegen als punctueel en diffuus worden geclassificeerd.
Puntbronnen zijn gemakkelijk te lokaliseren, omdat ze mechanismen hebben voor het beheersen en sturen van de stroom van de uitgestoten vervuiling, dat wil zeggen dat de vrijgekomen gassen vertrekken vanaf een specifiek punt, zoals een schoorsteen of een uitlaat.
Diffuse bronnen (of niet-punctuele bronnen) hebben geen mechanismen om de gasstroom te controleren en te sturen, waardoor het moeilijk is om de emissies en de bestemming van de uitgestoten gassen te lokaliseren, te beheersen. Dit zijn de bronnen die vluchtige emissies veroorzaken, die we nu kunnen bespreken. Lees meer over wat atmosferische emissies zijn en wat hun bronnen zijn.
Vluchtige emissies: wat zijn ze en waar komen ze vandaan
Resolutie 382/2006 van de National Environment Council (Conama) definieert vluchtige emissies als diffuse lozingen in de atmosfeer van elke vorm van vaste, vloeibare of gasvormige materie, uitgevoerd door een bron die geen apparaat heeft dat is ontworpen om de stroom te sturen of te regelen. Met andere woorden, diffuse emissies zijn afkomstig van diffuse emissiebronnen. Volgens de Environmental Protection Agency (EPA) van de Verenigde Staten zijn deze emissies onbedoeld en zijn ze afkomstig van leidingen en lekken van apparatuur op afgedichte of ondoordringbare oppervlakken, en zelfs van ondergrondse pijpleidingen.
Ondanks Conama's definitie van vluchtige emissies, met betrekking tot atmosferische emissies, wordt de term vaak gebruikt om te verwijzen naar diffuse afgifte van vluchtige organische stoffen (VOS) in de atmosfeer, dat wil zeggen, elke organische verbinding die fotochemische reacties ondergaat in de atmosfeer. atmosfeer. VOS reageren in de atmosfeer om voornamelijk ozon (O3) te vormen, dat ondanks dat het gunstig is in de stratosfeer (waar de ozonlaag wordt gevormd), uiterst schadelijk kan zijn voor de gezondheid en het milieu wanneer het geconcentreerd is in de troposfeer (de atmosferische laag) waar wij wonen).
De meeste vluchtige emissies ontstaan door lekken in pompen, compressoren en kleppen van industriële installaties. Behalve dat deze lozingen schadelijk zijn voor het milieu, kan het ontsnappen van producten financiële verliezen voor de industrie veroorzaken, waardoor een methode nodig is om vluchtige emissies te verminderen en dit soort materiaalverlies naar de atmosfeer tot een minimum te beperken.
De Verenigde Staten waren de eersten die de vluchtige emissies onder controle brachten, na de Clean Air Act in 1970, gepromoot door de EPA. Voor het monitoren van emissies is de "Method 21" (of EPA 21) ontwikkeld, waarbij een draagbare gasanalysator wordt gebruikt in omgevingen met explosieve atmosferen. Ook is het Leak Detection and Repair Program ( LDAR-Leak Detection and Repair ) gemaakt , dat bestaat uit het opsporen en repareren van eventuele lekken.
Terwijl de apparatuur wordt gerepareerd, worden nieuwe metingen uitgevoerd om de onderhoudsefficiëntie te controleren. De geanalyseerde concentraties worden meestal verkregen in de eenheid ppm (part per million), die, afhankelijk van de gevaarlijkheid en toxiciteit van de verbinding, als een relatief hoge waarde kan worden beschouwd, die in bepaalde gevallen een risico voor werknemers en faciliteiten oplevert.
De EPA stelt ook enkele voorzorgsmaatregelen voor om de VOS-uitstoot te verminderen (lees meer in het artikel "VOS: maak kennis met vluchtige organische stoffen").
Een studie van de Federale Universiteit van Rio de Janeiro (UFRJ) identificeerde de winning en het transport van olie en aardgas als enkele van de belangrijkste activiteiten die vluchtige emissies veroorzaken.
De olie- en aardgasindustrie is ook een belangrijke bron van vluchtige broeikasgasemissies (lees meer over opwarming van de aarde) en kan kooldioxide (CO2), methaan (CH4) en lachgas (N2O) uitstoten. De São Paulo State Environmental Company (Cetesb) biedt referentierapporten (inventarissen) over broeikasgasemissies in verschillende economische sectoren (waaronder de petrochemische industrie).
In een rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) wordt gewezen op enkele activiteiten die worden beschouwd als de belangrijkste veroorzakers van vluchtige emissies, zoals vluchtige emissies van fossiele brandstoffen (door verbranding), mijnbouw en kolenverwerking, naast emissies die worden gegenereerd in processen die volgen op die van mijnbouw, en afkomstig uit ondergrondse of bovengrondse mijnen die worden verlaten na de winning van het erts.
