Ja, ze zijn recyclebaar! Maar de verantwoordelijkheid wordt gedeeld tussen bedrijven, overheden en consumenten

Bewerkte en verkleinde afbeelding van Katrin Hauf, is beschikbaar op Unsplash

Blikje sardientjes, verf, tomatensaus, erwten, maïs. Wat hebben zij gemeen met elkaar? Ze zijn allemaal gemaakt van staal.

Is er verfrecycling?

Staal is de metaallegering die het meest wordt gebruikt door de mensheid, voornamelijk gevormd door ijzer en koolstof. Andere chemische elementen worden aan het staal toegevoegd om de sterkte, ductiliteit, hardheidseigenschappen enz. Te verbeteren. Door bijvoorbeeld chroom en nikkel in de juiste verhoudingen toe te voegen, wordt staal bestand tegen oxidatie.

En dit type verpakking heeft volgens de Braziliaanse Steel Packaging Association (Abeaço) verschillende voordelen voor de inhoud. Onder hen: grote mechanische weerstand, veelzijdigheid, beter behoud van de nutritionele eigenschappen van voedsel, het kan ook dienen als cadeau voor de gebruiker en is volledig recyclebaar.

Maar laten we, om deze eigenschappen beter te begrijpen, eens kijken naar de productie van het materiaal.

Productie

De staalproductie begint met ijzermijnbouw. Dit proces is eenvoudig en kan in de open lucht worden gedaan. In deze fase gaat het materiaal door brekers om vervolgens op grootte te worden geclassificeerd; vervolgens wordt het gewassen met waterstralen, zodat de onzuiverheden, zoals klei en aarde, worden verwijderd. Dan is er de reductie, die bestaat uit het verwijderen van zuurstof uit het erts, het reduceren tot ijzer, later zal het reageren met de koolstof in de cokes en CO2 vormen. Om dit proces uit te voeren zijn grote hoeveelheden thermische energie nodig, die wordt geleverd door verbranding van koolstof die schadelijk is voor het milieu.

De volgende stap is raffinage, waarbij ruwijzer wordt omgezet in staal door het gehalte aan koolstof en andere mineralen te verlagen en het gecontroleerd aanvoeren van zuurstof. Later ontstaat de ijzerlegering: de koolstof krijgt de toevoeging van verschillende elementen die het metaal de gewenste eigenschappen geven. Dit betekent dat er verschillende soorten staal zijn.

Boek meldt de impact van mijnbouwbedrijven in Pará

Het recyclen

Staal is 100% recyclebaar en de samenstelling verandert niet tijdens het recyclingproces. Om grondstoffen te besparen, voegen staalbedrijven vaak staalschroot toe om meer nieuw staal te produceren. Dit betekent dat elke staalsmeltindustrie ook een recyclingfabriek is.

Recycling: wat het is en waarom het ertoe doet

Omdat staal een magnetisch metaal is, kan een elektromagneet worden gebruikt om het te scheiden van andere metalen die ermee gemengd zijn. Zelfs met de mogelijkheid om staal te scheiden van andere metalen of onzuiverheden, is het echter aan te raden om de stalen blikken schoon te maken voor recycling, zodat organisch afval en vuil het proces niet hinderen.

Gemiddeld kan een gewoon staal in drie tot tien jaar volledig worden afgebroken. Ongeveer 47% van alle stalen blikken wordt in Brazilië gerecycled, maar dit aantal ligt nog ver onder dat van andere landen. België recyclet bijvoorbeeld jaarlijks ongeveer 96% stalen blikken.

Stalen blikjes zijn volledig recyclebaar, dat wil zeggen: als je het weggooit in de selectieve inzameling, kan het oneindig vaak naar je huis terugkeren, in de vorm van een schaar, deurklink, draad, auto, koelkast of zelfs een nieuw blikje. Er zijn maar een paar soorten artikelen, zoals oplosmiddelen, verf en andere inhoud die schadelijke chemicaliën bevatten en die moeten worden teruggestuurd naar de fabrikanten om het afval op te ruimen voordat ze het voor hergebruik opsturen.

Wat is selectieve inzameling?

Milieuschade

Staal veroorzaakt zelf niet veel milieuschade, aangezien het als ijzeroxide in het milieu terugkeert, dat geen risico inhoudt op milieuverontreiniging, blijkt uit studies van het Packaging Research and Development Center (Cetea).

Het probleem betreft de ijzerwinning (staalcomponent) en daarmee de ontbossing. Dit komt doordat grote hoeveelheden land worden verwijderd voor de verwerking van erts. Carajás, een stad in Pará, produceert bijvoorbeeld 100 miljoen ton per jaar. Dat betekent ongeveer 123,5 km² ontbost gebied voor dit doel. En deze aantallen groeien over het algemeen evenredig met de vraag in Brazilië en wereldwijd.

Met andere woorden, er is voor u geen reden om te stoppen met het recyclen van uw stalen blikken: met de uitgebreide recycling van staal is er een aanzienlijke vermindering van de productie van nieuw staal. Hierdoor wordt de winning van ijzererts en steenkool sterk verminderd. Daarnaast neemt de uitstoot van broeikasgassen en het waterverbruik af. Maar denk eraan, kies altijd voor bewuste verwijdering, met respect voor het milieu voor een lichte voetafdruk!