Uit het rapport blijkt dat een derde van het voedsel dat dagelijks door Brazilianen wordt geconsumeerd, besmet is met pesticiden

“Jeca Tatu is niet zo. Hij is zo ”. Dit is de uitdrukking die Monteiro Lobato gebruikte om de luiheid van een van zijn beroemdste personages te rechtvaardigen. Het verhaal dat we allemaal kennen, toont een luie hick die zijn dagen doorbrengt met drinken en niets doen. Dit was jarenlang zijn routine, totdat een arts, verbaasd over zijn armoede, besloot hem te onderzoeken en hem diagnosticeerde als "gele koorts".

De "vergeling" is een tropische ziekte, veroorzaakt door wormen die via de epidermis, voornamelijk via de voeten, het lichaam binnendringen. Omdat Jeca Tatu op een erg vuile plek woonde en blootsvoets leefde, kreeg hij de ziekte zonder het te beseffen. Na behandeling met medicijnen en het gebruik van een paar laarzen werd hij een actief, gezond en hardwerkend mens en bloeide zijn boerderij als nooit tevoren.

Velen geloven dat de auteur kritiek had op de Braziliaanse geest, die voortkwam uit de verwaarlozing van de regering, die de Braziliaanse burger veranderde in een gemiddeld wezen dat niet in staat was om iets beters in het leven na te streven. Afgezien daarvan is deze kritiek gepast, aangezien iedereen minimumvoorwaarden nodig heeft om respectabele mensen te zijn en die iets kan hebben dat meer is dan alleen maar bestaan - met genoeg leven is geen slechte zaak, maar leven met alles alleen leven is ook niet correct.

Hoewel sanitaire voorzieningen en andere basisbehoeften nog steeds een punt van zorg zijn in Brazilië, is het normaal dat we een evolutie hebben in het levensniveau van de Braziliaan; 95 jaar na de publicatie van het verhaal van Jeca Tatu verlieten miljoenen mensen de armoedegrens en klommen duizenden meer op naar de middenklasse. Voor sommige politici verdienen de mensen het echter nog steeds om te "zijn" als de caboclo van Monteiro Lobato.

“Duizenden Brazilianen die een minimumloon verdienen of niets verdienen en daarom voedsel met pesticiden moeten eten, ja. Omdat het de enige manier is om voedsel goedkoper te maken ”. Dit zijn de woorden van senator Kátia Abreu, van PSD, zei in 2011, toen ze wilde dat ANVISA (National Health Surveillance Agency) de goedkeuring van landbouwchemicaliën versnelde. Het verzoek is mislukt, voornamelijk vanwege de gevallen van vergiftiging van moedermelk door pesticiden in Mato Grosso.

Bij die gelegenheid presenteerden alle moedermelkmonsters van een groep van tweeënzestig lokale moeders die borstvoeding gaven ten minste één type pesticide dat door ANVISA was geanalyseerd. De resultaten kunnen afkomstig zijn van de beroepsmatige, milieu- en voedselblootstelling van het landbouwproductieproces dat de bevolking heeft blootgesteld aan 136 liter pesticide per inwoner in de landbouwoogst van 2010. Deze tentoonstelling omvat zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven, die dat jaar of in voorgaande jaren.

Momenteel is Brazilië het land dat het meest ter wereld pesticiden gebruikt.

Pesticiden in Brazilië

ABRASCO (Braziliaanse Vereniging van Collectieve Gezondheid) produceerde een dossier (zie volledig) over het thema, waarin werd opgemerkt dat in de oogst van 2011 in Brazilië 71 miljoen hectare tijdelijke (soja, maïs, suikerriet, katoen) en blijvende teelten werden geplant (koffie, citrus, fruit, eucalyptus). Dit komt overeen met ongeveer 853 miljoen liter (geformuleerde producten) pesticiden die op deze gewassen worden gespoten, voornamelijk herbiciden, fungiciden en insecticiden, wat overeenkomt met een gemiddeld gebruik van 12 liter / hectare en een gemiddelde milieu- / beroepsmatige / voedselblootstelling van 4,5 liter. bestrijdingsmiddelen per inwoner.

De hoogste concentraties pesticidengebruik vallen samen met de regio's met de hoogste intensiteit van monoculturen van soja, maïs, suikerriet, citrus, katoen en rijst. Mato Grosso is de grootste verbruiker van pesticiden, met 18,9%, gevolgd door São Paulo (14,5%), Paraná (14,3%) en Rio Grande do Sul (10,8%), volgens BIM (2006) ), SINDAG (2011) en Theisen (2012).

Er zijn nog meer alarmerende gegevens: een derde van het voedsel dat dagelijks door Brazilianen wordt geconsumeerd, is besmet met pesticiden, blijkt uit analyse van monsters die zijn verzameld in alle 26 federale eenheden in Brazilië, uitgevoerd door het ANVISA-programma voor de analyse van pesticidenresiduen in voedsel (PARA) ( 2011).

Zelfs als sommige van de actieve ingrediënten kunnen worden geclassificeerd als matig of licht toxisch - op basis van hun acute effecten - mag men de chronische effecten die maanden, jaren of zelfs decennia na blootstelling kunnen optreden, die zich manifesteren bij verschillende ziekten, niet uit het oog verliezen, zoals kankers, aangeboren misvormingen, endocriene, neurologische en psychische stoornissen (meer inzicht in de effecten van pesticiden).

Er is een gevaar voor waterverontreiniging, wat, ondanks dat het een weinig onderzocht onderwerp is in Brazilië, zorgwekkend is. Volgens het BIM zijn sanitair afvalwater, residuen van bestrijdingsmiddelen en onjuiste afvalverwijdering samen verantwoordelijk voor 72% van de incidentie van vervuiling in oppervlaktewaterbronnen, 54% in diepe putten en 60% in ondiepe putten. Met andere woorden, de aanwezigheid van pesticiden in waterbronnen die worden gebruikt voor consumptie en irrigatie is reëel, ook al is niet precies te meten hoeveel.

Bevat de wet voorschriften voor het gebruik van pesticiden?

Een andere belangrijke kwestie met betrekking tot het gebruik van pesticiden is de regulering ervan. Volgens EMBRAPA:

De classificatie van pesticideproducten wordt gepresenteerd in de enige paragraaf van art. 2 van de wet, ingedeeld volgens toxiciteit in:

klasse I - extreem giftig (rode band); klasse II - zeer giftig (gele band); klasse III - matig giftig (blauwe band); klasse IV - licht giftig (groene band).

Artikel 72 behandelt de verantwoordelijkheden van iedereen die bij de sector betrokken is. De volgende personen zijn administratief, burgerlijk en strafrechtelijk verantwoordelijk voor schade aan de gezondheid van mensen en het milieu:

de professional, indien bewezen verkeerd, onzorgvuldig of onjuist voorschrijven (in geval van wanpraktijken, roekeloosheid of nalatigheid).
de gebruiker of de dienstverlener, wanneer het voorschrift niet wordt nageleefd. De handelaar die het product zonder recept verkoopt of het niet eens is met het recept. De registrant, dat wil zeggen degene die het product heeft geregistreerd, die door opzet of schuld informatie weglaat of onjuiste informatie verstrekt;
de producent die goederen produceert die niet voldoen aan de specificaties zoals opgenomen in de productregistratie, etiket, bijsluiter, folder of advertentie.
de werkgever die geen geschikte apparatuur ter beschikking stelt voor de productie, distributie en toepassing van de producten en de apparatuur niet onderhoudt.

De toekomst van pesticiden in het land

Gezien dit scenario lijkt het erop dat pesticiden een absolute waarheid zijn die de moderne wereld als noodzakelijk beschouwt. Net als senator Kátia Abreu zeggen velen dat het onmogelijk is om voedsel te produceren zonder de hulp van pesticiden. Maar anderen - zoals de coördinator van de Permanent Campaign Against Pesticides and For Life, Cléber Folgado - stellen vragen.

In een interview zei Cléber dat het mogelijk is om genoeg voedsel te produceren om aan de eisen van de bevolking te voldoen zonder het gebruik van pesticiden: “Tegenwoordig produceert de gezinslandbouw 70% van het voedsel dat op de Braziliaanse tafel terechtkomt, en dat met weinig gif. Volgens de landbouwtelling van het IBGE gebruikt slechts 30% van de kleine panden pesticiden. Van de grote eigendommen zijn ze 80%. Wat er gebeurt, is dat soja en maïs geproduceerd met veel pesticiden uiteindelijk als voer naar China worden geëxporteerd ”.

Met betrekking tot de gezondheidsproblemen die de Campagne bereiken, zegt Folgado duidelijk dat het grootste gevaar chronische vergiftigingen zijn. “Er zijn kleine hoeveelheden pesticiden die zich in de loop van de jaren in het organisme ophopen en soms op 5, 10, 15 jaar oud, dit varieert van organisme tot organisme, het is een probleem. Er zijn verschillende ziektes. Bijvoorbeeld mannelijke onvruchtbaarheid, zeer vaak voorkomend, of misvorming van kinderen. Een ander zeer ernstig probleem is kanker ”, voegt hij eraan toe.

Met betrekking tot de toekomst van pesticiden of hun overmatig gebruik, stelt Cléber Folgado de wetgeving vrij van fouten en zegt dat het probleem zit in de inspectie die wordt uitgevoerd door de regelgevende instanties: “De Braziliaanse wetgeving inzake pesticiden is goed. Het probleem is dat het meeste van wat op papier staat, niet of slechts voor de helft wordt vervuld, omdat de staat geen voorwaarden stelt voor de inspectiediensten ”.

Bekijk een documentaire gemaakt door Silvio Tendler, met de steun van verschillende ngo's en de Campaign Against Pesticides and for Life:

Alternatieven ja, uitkomst nee

Biopesticiden verschijnen als alternatief voor het gebruik van pesticiden. De creatie ervan kwam tot stand door middel van biomimetica, een wetenschapsgebied dat de strategieën en oplossingen van de natuur voor haar problemen bestudeert, zodat ze door de mens kunnen worden gebruikt. Een van de voordelen van het gebruik van biopesticiden zijn minder toxiciteit en het feit dat ze alleen problemen veroorzaken voor specifieke plagen, en niet voor vogels en zoogdieren (zie meer).

Volgens EMBRAPA heeft een partnerschap met het landbouwsecretariaat van de staat Ceará het in 2012 mogelijk gemaakt om een biofabriek te bouwen voor de productie van BT-biopesticide, die gratis kan worden gedistribueerd aan kleine producenten in de staat, met eigendommen variërend van 2 tot 10 hectare. De voorspelling is dat al meer dan 5.000 gezinnen hebben geprofiteerd, zowel financieel, vanwege de lagere kosten van biopesticide in vergelijking met het conventionele pesticide, als ecologisch, omdat rivieren en bronnen niet worden verontreinigd door chemische producten.

Ondanks dat er in sommige regio's van het land een aantal duurzame initiatieven wemelt, moet er nog veel worden besproken, zodat we een bevredigend resultaat kunnen hebben voor plattelandsactivisten en milieuactivisten. Het grote probleem is dat mensen in de tussentijd schade kunnen lijden en een zeer hoge prijs betalen: hun gezondheid. In het geval van Jeca Tatu was de remedie een paar schoenen. Maar helaas is de oplossing niet zo eenvoudig voor degenen die zijn getroffen door blootstelling aan chemicaliën bij het gebruik en de consumptie van pesticiden. De agrarische roeping van ons land is zeker enorm, in zijn agrarische grens ligt het potentieel voor het oplossen van de hongerproblemen buiten ons eigen land. Het is een strategische troef, dus het belang van deze sector van de economie voor het land valt niet te ontkennen. Er is echter onder geen enkele omstandigheid een rechtvaardiginghet argument dat het noodzakelijk en fundamenteel is om mensen die deze producten consumeren, om welke reden dan ook, te vergiftigen. De kwestie, hoewel ingewikkeld, ligt in een fundamentele basis die wijst op het niveau van beleefdheid van de soort, de ethiek die haar leidt, een schaars element in sommige gevallen van macht, helaas.