Wegwerpluiers zijn recyclebaar, maar er is nog geen systeem voor hergebruik in Brazilië
Tot het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw gaven de overgrote meerderheid van de ouders er de voorkeur aan om katoenen luiers voor hun baby's te gebruiken. Maar net als bij de marktzakken (die vroeger van papier waren), zorgde de bruikbaarheid van wegwerpmodellen ervoor dat deze "innovaties" de markt overnamen. Volgens een fabrikant komt de verkoop van wegwerpluiers overeen met meer dan 90% van het totaal en verbruikt een baby ongeveer drieduizend luiers tijdens het hele proces waarin het accessoire nodig is.
Wegwerpluiers zijn meestal gemaakt van polyethyleenfolie (helpt voorkomen dat vloeistof uit de luier lekt), cellulosepulp (absorbeert water), natriumpolyacrylaat (helpt water vast te houden), elastieken en thermoplastische kleefstoffen (zie hier en hier meer). Daarnaast is er het gebruik van chemische stoffen die een prettige geur aan het product geven, zoals ftalaat, die bij baby's allergieën kunnen veroorzaken. En het ergste: luiers hebben ongeveer 600 jaar nodig om in het milieu te ontbinden. Aangezien er een grote hoeveelheid plastic voorwerpen is, afkomstig van olie, is dit een milieuprobleem, vooral omdat er naar schatting 2% van alle afvalstortplaatsen bestaat uit wegwerpluiers.
Voorkom verspilling
Fabrikanten beginnen biologisch afbreekbare producten te gebruiken. Er zijn luiers gemaakt van materialen van plantaardige en hernieuwbare oorsprong, die worden gepresenteerd als bioplastics, met een totale afbraak in maximaal vijf jaar. Er zijn ook absorbentia die beloven binnen 45 dagen af te breken en in meststof voor de bodem te veranderen. Er moet echter op worden gelet of deze producten echt biologisch afbreekbaar zijn of dat het in feite oxideerbare items zijn. Dit laatste type is volgens sommige experts niet een van de meest geschikte alternatieven, omdat de residuen door de aanwezigheid van additieven in kleinere stukjes worden afgebroken, maar de plastic moleculen in het milieu aanwezig blijven.
Recycling
Het grootste voordeel van recycling als proces is de minimalisering van de hoeveelheid afval die een laatste behandeling nodig heeft, dat wil zeggen dat naar een stortplaats moet gaan of moet worden verbrand. Het Canadese bedrijf Knowaste ontwikkelde een interessante oplossing en opende een recyclingfabriek voor baby- en geriatrische luiers en vuile vrouwelijke inlegkruisjes in het VK.
Het werkt als volgt: het organische materiaal wordt afgescheiden, gedroogd en omgezet in gas voor het opwekken van energie; luiers en absorptiemiddelen worden gesteriliseerd en ondergaan een chemische behandeling die de absorberende gel van vloeistofresten verwijdert. Daarna wordt het plastic samengeperst en tot kleine stukjes geplet, waaruit producten kunnen ontstaan zoals plastic hout, tegels en andere absorberende materialen.
Volgens berekeningen van het bedrijf kan met dit proces de uitstoot van ongeveer 22 duizend ton koolstof per jaar worden vermeden.
Helaas is er in Brazilië nog steeds geen bedrijf met een soortgelijk model, waardoor recycling van wegwerpluiers voorlopig niet bestaat in het land. Er zijn echter andere mogelijkheden.
Alternatieven
Terugkeren naar oude katoenen luiers is de eerste optie. De moderne modellen hebben geen spelden nodig, zijn gemakkelijk te gebruiken en de huid van de baby komt niet in contact met chemicaliën die schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid. Om nog maar te zwijgen van het feit dat ze grote besparingen voor het gezin betekenen. Een herbruikbare luierkit vereist een grotere investering, maar kan lang meegaan. Uit een onderzoek van Quercus (National Association for Nature Conservation) in 2010 bleek dat er geen energietoename was bij het wassen van katoenen luiers. Het onderzoek kwam ook tot de conclusie dat het gebruik van het herbruikbare model een baby in staat stelt om de hoeveelheid afval met acht kilogram per week te verminderen - wat overeenkomt met één ton per kind gedurende de hele periode dat luiers nodig zijn. .
Wanneer katoenen luiers hun nuttige levensduur overschrijden (ongeveer 800 wasbeurten), hebben ze in de natuur slechts ongeveer een jaar nodig om uiteen te vallen. Ze gebruiken ook niet zoveel chemicaliën die moeilijk af te breken zijn, waardoor ze minder belastend zijn voor het milieu.
Maar om nauwkeurig te kunnen werken, is het ook nodig om een herbruikbaar absorberend schuim aan te schaffen.
Er zijn ook biologisch afbreekbare wegwerpluiers op de markt. Ze verminderen de schade in vergelijking met normale modellen omdat ze een externe verpakking hebben van karton, een externe film gemaakt van plantaardig plastic, naast gecertificeerde cellulose en het bleekproces wordt uitgevoerd zonder het gebruik van chloor. Het PLA (dat alleen volledig wordt afgebroken in een gunstige omgeving - zie hier meer), is echter alleen een integraal onderdeel van de buitenste film. Fabrikanten noemen de samenstelling van het absorberende deel van de luier niet, die ingewikkelder is om weg te gooien.
