Voor zoveel voordelen als het kan opleveren, moet bruine suiker met mate worden geconsumeerd
Afbeelding: Wikimedia Commons / CC0
Suiker gewonnen uit suikerriet (wetenschappelijke naam Saccharum officinarum L. ) is een belangrijk ingrediënt, veel gebruikt in de industrie en woningen. Suiker, afkomstig uit Nieuw-Guinea, was een zeer duur en gewild product van de 11e tot de 17e eeuw, tot het punt dat het werd vermeld als een erfenis in de testamenten van koningen en edelen. In Brazilië arriveerde suikerriet met de Portugese kolonisatie, rond het jaar 1530, met de bouw van de eerste suikermolen, en domineerde het het economische scenario gedurende vier eeuwen.
Bruine suiker was tot de 19e eeuw de belangrijkste afgeleide van suikerriet. In de 20e eeuw liep de productie van dit soort suiker terug en werd langzaamaan vervangen door witte, kristalsuiker of geraffineerde suiker. Vanaf de jaren negentig kwam de vraag naar bruine suiker echter weer omhoog en begon de productie weer te groeien.
Productie en eigenschappen van bruine suiker
Het suikerproductieproces heeft tot doel het sap uit het suikerriet te extraheren, aangezien de suiker al in de plantaardige matrix wordt gevormd. De bereiding en concentratie ervan resulteren in verschillende soorten commerciële suikers: kristalsuiker, kristalsuiker, rietsuiker, witte suiker (exporttype), bruine suiker, biologische suiker, amorfe geraffineerde suiker, suikers met zeer hoge polarisatie (VHP), banketbakkerssuiker , lichte suiker, gekleurde suiker, invertsuikerstroop en enkelvoudige stroop of vloeibare suiker. Uit suikerriet is het ook mogelijk om andere producten te verkrijgen zoals melasse, rapadura, alcohol en bagasse (gebruikt als brandstof voor boilers bij de suiker- en alcoholfabriek zelf).
- Demerara-suiker: wat het is en de voordelen ervan
Chemisch gezien zijn suikers koolhydraten die in de hele natuur voorkomen, en er is een misverstand als we de term 'suiker' gebruiken, omdat het niet alleen verwijst naar het 'suikeringrediënt' dat we in de supermarkt kopen, maar ook naar verschillende andere moleculen die aanwezig zijn in levende wezens en in voedsel, zoals zetmeel en lactose. Wat betreft het "ingrediënt van suiker", het is samengesteld uit sucrosemoleculen, een disaccharide. Disacchariden zijn moleculen die worden gevormd door twee basismonosaccharidemoleculen - in het geval van sucrose zijn de monosacchariden waaruit het bestaat fructose en glucose.
De vraag naar bruine suiker is de afgelopen jaren toegenomen, vooral door de zoektocht naar gezondere voeding. De verwerking van bruine suiker is eenvoudiger in vergelijking met de verwerking van geraffineerde suiker, omdat het niet door de klaring- en raffinagestappen gaat, wat resulteert in een kleurproduct dat varieert tussen licht en donkerbruin - het is compact en zwaar, met een smaak die lijkt op van rapadura. Bruine suiker bestaat uit sucrose, fructose, glucose, kalium, calcium, magnesium, fosfor, natrium, ijzer, mangaan, zink, vitamine A, B1, B12, B5, C, D6 en E, en wordt beschouwd als een voedingsmiddel dat rijk is aan mineralen en vitamines, die vaak worden aanbevolen in de voeding van anemische mensen.
Honingdauw
Een ander product dat is afgeleid van suikerriet dat aan populariteit wint, is rietmelasse. De verwerking ervan lijkt sterk op die van bruine suiker, wat de twee producten verschilt, is de concentratie van oplosbare vaste stoffen. In het geval van bruine suiker is het gehalte aan oplosbare vaste stoffen ongeveer 90 tot 95 graden Brix (° Bx) en, in melasse, 65 tot 75 ° Bx. De melasse kan worden gedefinieerd als een siroop van suikerrietsap, geconcentreerd, gezuiverd en vrij van grove deeltjes in suspensie. Vanwege zijn eigenschappen is melasse geïndiceerd voor mensen die lijden aan bloedarmoede en obstipatie, naast laxerend te zijn en de groei van botten en tanden te bevorderen.
Hoewel bruine suiker en melasse voordelen hebben ten opzichte van geraffineerde suiker, zou hun consumptie gematigd moeten zijn. Kortom, de consumptie van elk type suiker (ingrediënt), ongeacht waar het werd gewonnen en de verwerking ervan, moet matig zijn, aangezien het ook sucrose, fructose en glucose bevat, die de glycemische niveaus van het individu veranderen , die de ontwikkeling van chronische niet-overdraagbare ziekten op lange termijn kunnen veroorzaken.
