Waar is de allesreiniger van gemaakt en wat zijn de gevolgen voor het milieu?

Lees wat de allesreiniger is en wat de gevolgen voor het milieu zijn

multifunctionele reiniger

Stel je voor dat het mogelijk zou zijn om tegels, vloeren, keramiek, fornuizen, koelkasten en voorwerpen in je huis schoon te maken met een allesreiniger die je geweten niet belast met het milieu. Is het mogelijk? Het antwoord op die vraag is niet zo eenvoudig, dus lees verder ...

Waar ze van gemaakt zijn

De gebruikelijke allesreiniger heeft, naast geurstoffen, adjuvantia en water, als hoofdbestanddeel in de formulering een stof genaamd LAS (lineair alkylbenzeensulfonaat).

LAS is een anionische oppervlakteactieve stof. Dit betekent dat het een hoog schuimvermogen, een hoge reinigende werking en een hoge luchtvochtigheid heeft.

Om geur te geven, worden ook vluchtige organische stoffen, VOS genaamd, gebruikt. Het probleem is dat sommige soorten VOS, zelfs als ze van natuurlijke oorsprong zijn, de gezondheid kunnen schaden.

Deze eigenschappen maken de allesreiniger op basis van LAS, na gebruik bij de reiniging, een obstakel voor de menselijke gezondheid en het milieu.

LAS heeft gevolgen

Wanneer het LAS dat aanwezig is in de allesreiniger en andere reinigingsmaterialen in waterlichamen terechtkomt, wordt het waterleven onhaalbaar door de doorlaatbaarheid van licht te verminderen, de oppervlaktespanning van het water te verbreken (waardoor opgeloste zuurstof afneemt), stagnatie van zwevende deeltjes, verhoogde concentratie van PCB's en PAK's, schuimvorming en beschadiging van celmembranen.

LAS voorkomt ook de voortplanting en groei van ongewervelde bodemdieren en heeft acute effecten op plankton, bacteriën en kreeftachtigen. Bij langdurige blootstelling kan het veranderingen in de biochemie van de nieren veroorzaken.

Alternatief multifunctioneel

We kunnen kiezen voor een zelfgemaakte allesreiniger of zelfs een kant-en-klare allesreiniger, maar dan met niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen. Deze niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen hebben de kracht om de oppervlaktespanning te verminderen - dat is wat schoonmaken mogelijk maakt, maar het is ook een schadelijke factor voor het milieu na huishoudelijk gebruik, net als bij de allesreiniger met LAS. Het schuimvermogen is echter minder bij niet-ionogene oppervlakteactieve stoffen dan bij ionogene oppervlakteactieve stoffen. Dat wil zeggen, dit is geen oplossing, maar het is zeker een vorm van harm reduction.

Hoe dan ook, zelfs met zelfgemaakte ingrediënten of niet-ionische oppervlakteactieve stoffen, is het belangrijk om te onthouden dat elke substantie die te veel is, zelfs als deze biologisch afbreekbaar is, het potentieel heeft (sommige meer, andere minder) om na gebruik een vervuilende stof te worden. Er is dus bewustzijn voor nodig.


Original text