Triclocarban: willekeurig gebruik brengt alleen maar schade toe

Ondanks dat het in cosmetica zit, is de stof te vinden in voedsel en drinkwater

triclocarban

Weet jij wat triclocarban is? Net als triclosan is triclocarban, ook bekend onder de afkorting TCC, een antibacterieel middel dat veel wordt gebruikt in cosmetica. We vinden dit bestanddeel terug in reepzepen (bacteriedodende zepen), vloeibare zepen voor het wassen van handen of lichaam, in deodorants ( spray , roll-on of stick), in shampoos, scheerschuim en ook in schoonmaakproducten.

Omdat triclocarban antibacterieel is, heeft het de functie om het cosmetische product te beschermen tegen de verspreiding van micro-organismen en om bacteriën uit ons lichaam te elimineren. Het willekeurig gebruik van cosmetica met antibacteriële functie kan leiden tot gevolgen zoals bacteriële resistentie en de groei van bacteriën voorkomen die als gunstig voor ons worden beschouwd (meer informatie: "Triclosan: ongewenste alomtegenwoordigheid").

Naam op verpakking

Triclocarban kan verschillende namen op productlabels hebben - hier zijn er enkele die u kunt vinden: Preventol SB, Cutisan, Solubacter, Trilocarban, Triclocarban, 3,4,4'-TRICHLOROCARBANILIDE, Trichlocarban, Triclocarbanum, Cusiter, Genoface, Procutene, TCC , 3,4,4'-Trichloordifenylureum, 1- (4-Chloorfenyl) -3- (3,4-dichloorfenyl) ureum, Carbanilide, Septivon-Lavril, Trichloorcarbanilide, Op ureum gebaseerde verbinding, 11 .

Effecten op gezondheid en milieu

Naast het probleem met betrekking tot bacteriële resistentie weergegeven in de afbeelding, heeft triclocarban een hoog potentieel om te bioaccumuleren in levende wezens. Op deze manier wordt triclocarban giftig voor in het water levende wezens, net zoals het ook mensen kan bereiken via de voedselketen, dat wil zeggen dat we triclocarban kunnen inslikken naast contact met de stof via de cosmetica die we op de huid aanbrengen. .

Triclocarban is een van de talloze stoffen waaruit huishoudelijk rioolwater bestaat, ook wel huishoudelijk afvalwater genoemd, wanneer het wordt behandeld in rioolwaterzuiveringsinstallaties (ETE). Volgens een studie kan triclocarban in het slib achterblijven dat wordt gebruikt bij het waterzuiveringsproces en vervolgens reeds behandeld water verontreinigen dat weer voor consumptie wordt gebruikt. Volgens een andere studie werd de aanwezigheid van triclosan gedetecteerd in behandeld water.

Experimenten uitgevoerd met orale blootstelling aan triclocarban bij dieren wezen op veranderingen in de bloedchemie, bloedarmoede, vergrote lever en milt. Andere studies wijzen er ook op dat triclocarban hormonale onevenwichtigheden kan veroorzaken, zoals problemen met de schildklier, evenals reproductieve en ontwikkelingsproblemen. In het laatste geval moet meer aandacht worden besteed aan kinderen. Omdat ze minder lichaamsoppervlak hebben, kunnen de effecten op de gezondheid groter en ernstiger zijn.

Nationale en internationale regelgeving

De National Health Surveillance Agency (ANVISA) neemt triclocarban op in de lijst van stoffen die persoonlijke hygiëne en cosmetische producten niet mogen hebben, op enkele uitzonderingen na. Triclocarban kan aanwezig zijn in producten die bedoeld zijn om te worden gespoeld in een maximale concentratie in het eindproduct van 1,5%. Voor de landen van de Europese Unie is de maximaal toegestane concentratie van triclocarban die geen antibacteriële functie uitoefent en die bedoeld is voor spoelen, 1,5%. Met antibacteriële functie in cosmetica, moet de maximale concentratie 0,2% zijn.

Alternatieven

Gebruik antibacteriële producten niet onnodig. Probeer altijd de informatie op de etiketten te controleren om te voorkomen dat u producten koopt die triclocarban en triclosan bevatten, vooral als ze voor kinderen zijn. Producten (ken er enkele hier, hier en hier) die geen triclocarban en triclosan bevatten, gebruiken natuurlijke antibacteriële middelen, zoals de etherische oliën van rozemarijn, veldrozemarijn, kers, kruidnagel, kamille en kaneel.

Een andere minder agressieve stof die u op productlabels kunt zoeken, is hume stone, ook wel bekend als kaliumaluin. Het wordt veel gebruikt in het waterzuiveringsproces en in cosmetische toepassingen en werkt als een antiseptisch en genezend middel. Zuiveringszout is ook een ander alternatief, dat kan worden gebruikt voor hygiëne- en reinigingsdoeleinden (lees hier meer).


Original text