Uit onderzoek blijkt dat zelfs kunststoffen die zijn geclassificeerd als vrij van bisfenol BIA (BPA-vrij) schadelijke stoffen kunnen afgeven
Endocrinologen en onderzoekers hebben de mogelijkheid bestudeerd dat bepaalde chemische verbindingen de werking van ons lichaam verstoren. Voorbeelden hiervan zijn de verschillende bestaande typen bisfenolen. Bisfenolen zijn chemische verbindingen die worden gebruikt bij de vervaardiging van kunststoffen, verven en harsen die zeer aanwezig zijn in voedselverpakkingen, plastic containers die in de keuken worden gebruikt, de binnenbekleding van aluminium blikjes, tandenborstels, in de samenstelling van warmtegevoelig papier, zoals extracten en bankcheques en veel meer.
Na de controverse die werd veroorzaakt door de openbaarmaking van de gezondheidsschade veroorzaakt door bisfenol A en het standpunt van de Braziliaanse Vereniging voor Endocrinologie en Metabologie (SBEM) tegen het gebruik van deze stof, werd het gebruik ervan door de industrie gereguleerd en werd dit type bisfenol in flessen verboden en beperkt op bepaalde hoeveelheden in andere producten, volgens RDC-resolutie nr. 41 van september 2011.
Om het te vervangen, heeft de markt nieuwe typen ontwikkeld die net zo of schadelijker kunnen zijn dan ze zonder enige regelgeving worden gebruikt. Om meer over dit onderwerp te weten, bekijk het artikel "BPS en GMP: alternatieven voor BPA zijn net zo of gevaarlijker".
Bijwerkingen
Studies tonen aan dat bisfenolen het gedrag van hormonen in het lichaam kunnen simuleren, waardoor het endocriene systeem van mensen en dieren wordt ontregeld, waardoor ze worden gekenmerkt als hormoonontregelaars.
Zelfs bij kleine hoeveelheden blootstelling kunnen bisfenolen veranderingen in het immuunsysteem, vergrote testikels, diabetes, hyperactiviteit, onvruchtbaarheid, zwaarlijvigheid, vroegtijdige puberteit, borstkanker, polycysteus ovariumsyndroom, abortussen en andere complicaties veroorzaken.
Wanneer plastic materialen, bonnen en andere voorwerpen die hormoonontregelaars bevatten, verloren gaan in het milieu (zelfs als ze op de juiste manier op stortplaatsen worden gestort, kunnen deze materialen door de wind bewegen), kunnen ze dieren besmetten, wat kan leiden tot sterilisatie, gedragsproblemen, afname van de bevolking, naast andere aanzienlijke schade. Wanneer materialen worden afgebroken en microplastic worden, versterken materialen die bisfenol bevatten hun schade. Om meer over dit onderwerp te weten, bekijk het artikel "Er zijn microplastics in zout, voedsel, lucht en water".
Deskundigen schatten dat een gemiddelde persoon tot 10 mg bisfenol A per dag binnenkrijgt, dat vrijkomt uit wegwerpbekers, tandenborstels en andere plastic producten. Deze hoeveelheid is in tegenstelling tot wat wordt aanbevolen door de National Health Surveillance Agency (Anvisa), die een dosis van 0,6 mg per kilo voedsel van deze stof als niet schadelijk voor de gezondheid beschouwt. Sommige experts beweren echter dat deze component lange tijd in het menselijk lichaam kan blijven en daarom een cumulatief effect kan veroorzaken.
Hoe hormoonontregelaars werken
Bifenolen worden beschouwd als onstabiele moleculen en migreren gemakkelijk van producten naar voedsel met alleen temperatuurveranderingen of beschadiging van de verpakking. Wanneer het product dat bisfenol bevat wordt blootgesteld aan de zon, ultraviolette en infrarode straling of in contact komt met alcohol, komt het "hormoon" vrij. Dus wanneer een plastic kom in de magnetron wordt geplaatst of warm voedsel bevat, vindt een intense overdracht van bisfenolen plaats met chemische uitloging (verwijdering van een stof die aanwezig is in vaste componenten door deze op te lossen in een vloeistof) 55 keer sneller dan dat als het koud voedsel is, het erin wordt bewaard. Hetzelfde geldt wanneer deze kom wordt gewassen met agressieve schoonmaakmiddelen of wasmiddelen of vaak in de wasmachine wordt gedaan.
Tips om blootstelling aan bisfenolen te verminderen
Niet verwarmen in de magnetron
Gebruik geen plastic als bakje om dranken en voedsel op te warmen, aangezien bisfenol A in grotere hoeveelheden vrijkomt als het plastic wordt verwarmd.
Vermijd de vriezer
Eten en drinken in plastic in de vriezer is geen goede zaak; de afgifte van de compound is ook intenser als het plastic wordt afgekoeld.
Vermijd borden, kopjes en ander plastic keukengerei
Kies glas, porselein en roestvrij staal bij het bewaren van dranken en etenswaren.
Gebroken keukengerei
Gebruik geen plastic keukengerei dat afgestoken, bekrast of gedeukt is. Was ze niet met sterke wasmiddelen en doe ze niet in de vaatwasser.
Proost
Vermijd bewerkte en sterk bewerkte voedingsmiddelen, geef prioriteit aan vers voedsel . Vers voedsel is niet alleen verser en gezonder, het blijft ook minder lang in contact met plastic. Raadpleeg ons artikel "Wat zijn verse, bewerkte en ultrabewerkte voedingsmiddelen" voor meer informatie over dit onderwerp. Gebruik indien mogelijk organische stoffen. Je vindt ze op de Biologische Beurskaart.
Gooi op de juiste manier weg
Als we nadenken over het correct weggooien van plastic, komt recycling in ons op, toch? Het probleem is dat in het geval van plastics die bisfenolen bevatten, hoewel ze recyclebaar zijn, deze bestemming niet de meest ideale is.
Ten eerste: als het materiaal dat bisfenol bevat bestemd is voor recycling, kan het, afhankelijk van het soort materiaal dat het wordt, een grotere impact hebben op de menselijke gezondheid. Een voorbeeld is toiletpapier dat is gerecycled van papier dat bisfenol bevat. Gerecycled toiletpapier dat bisfenol bevat, wordt een serieuzere vorm van blootstelling, omdat het in direct contact komt met gevoeliger slijmvliezen en direct in de bloedbaan terechtkomt.
Bovendien bevordert het aanmoedigen van de recycling van producten die bisfenol bevatten, de duurzaamheid van dit type stof in het dagelijks leven van mensen en in het milieu.
Aan de andere kant, indien onjuist verwijderd, beginnen materialen die bisfenolen bevatten niet alleen visuele vervuiling te veroorzaken, maar ook bisfenol af te geven in het milieu, waardoor het grondwater, de bodem en de atmosfeer worden verontreinigd. En dat kan ervoor zorgen dat ze in voedsel en watervoorraden terechtkomen en mensen en dieren op de meest ernstige manieren schaden.
De beste optie is dus de meest radicale reductie die mogelijk is van dit type product, en wanneer het verbruik niet op nul kan worden gezet, is de beste manier om weg te gooien de volgende:
Voeg bonnen en kranten (of ander materiaal) met bisfenolen samen, verpak ze stevig in niet-biologisch afbreekbare plastic zakken (zodat ze niet lekken) en deponeer ze op veilige stortplaatsen, omdat ze daar niet het risico lopen in het grondwater of bodems.
Het probleem is dat ze een extra volume op stortplaatsen worden. In combinatie met deze houding is het dus noodzakelijk druk uit te oefenen op keuringsinstanties en bedrijven om te stoppen met het gebruik van stoffen die zo schadelijk zijn als bisfenolen in hun vervangers, voornamelijk of in ieder geval in voedselverpakkingen en andere containers die de belangrijkste bronnen van blootstelling zijn.