De term ecofeminisme zou in 1974 voor het eerst gebruikt zijn door de auteur Françoise d`Eaubonne, en verwijst naar de relatie tussen wetenschap, vrouwen en natuur
Afbeelding van Jen Theodore in Unsplash
We zijn gewend om over feminisme na te denken en erover na te denken, maar heb je gehoord van ecofeminisme? Ecofeminisme is een relatief nieuwe dimensie binnen de feministische theorie. Het onderdeel ecofeminisme associeert de vrouwenbeweging met de ecologische beweging en brengt een nieuw wereldbeeld, los van sociaaleconomische opvatting en dominantie. Zijn voornaamste bekommernissen zijn de relaties tussen wetenschap, vrouwen en natuur, in een visie die in de menselijke benadering een aspect van overheersing naar het natuurlijke ziet, net zoals mannen vrouwen trachten op te leggen.
De eerste verwijzingen naar de term ecofeminisme verwijzen naar het boek "Le feminisme ou la Mort" (Feminisme of dood), geschreven in 1974 door de Franse auteur Françoise d`Eaubonne. Het was tijdens deze periode dat de eerste ecodorpen naar voren kwamen, "als alternatieven voor gemeenschappen waarin mensen ernaar streven om in harmonie te leven met zichzelf, met andere levende en levenloze wezens en met de aarde", aldus het artikel "Ecofeminisme en gemeenschap duurzame ".
Nog in de jaren zeventig vonden de eerste manifestaties plaats van de feministische beweging ter verdediging van het milieu. In 1978 richtte Françoise d`Eaubonne de beweging ecologie en feminisme op in Frankrijk.
Het valt op in het ecofeminisme dat ecologie een feministische kwestie is, maar dat de overeenkomsten tussen feminisme en ecologie over het hoofd zijn gezien door de ecologische wetenschap. "Dit aspect van de feministische beweging, dat de vrouwenbeweging verenigt met de ecologische beweging, brengt een nieuw wereldbeeld, losgekoppeld van de sociaaleconomische opvatting en overheersing", schrijven de auteurs van Ecofeminisme en duurzame gemeenschap .
In de analyse " Is vrouwelijk tot mannelijk zoals de natuur is voor cultuur? " (Sherry Ortner vestigt de aandacht op het feit dat, in alle culturen, vrouwen zijn onderworpen aan ondergeschiktheid, en stelt een grondig onderzoek voor naar de oorsprong van geweld in de verschillen in lichamen tussen mannen en vrouwen. Ze stelt verder dat het ontbreken van een creatieve functie in de mens ertoe leidde dat hij kunstmatig, door techniek, een destructieve functie produceerde.
Volgens ecofeministen is de samenleving gebouwd om prioriteit te geven aan het domein van patriarchale waarden. De beweging erkent dat de unie van onderdrukte groepen de huidige sociale hiërarchie kan deconstrueren en een meer inclusieve samenleving kan creëren. Terwijl feminisme strijdt voor gendergelijkheid en milieubehoud binnen het kader van een reeds bestaand patriarchaal systeem, spreekt ecofeminisme over het vernietigen van dat systeem en het volledig herbouwen ervan, op grond van het feit dat alle levende wezens waardevol zijn.
In plaats van te vechten voor de gelijkheid van vrouwen of voorrang te geven aan het milieu, strijdt ecofeminisme voor een nieuwe wereld waarin mannen en vrouwen, mensen en de planeet elkaar respecteren en elkaar als gelijken zien, aan elkaar bijdragen en ieders levensomstandigheden verbeteren. .
Net zoals veel mensen feministen zijn en het niet weten, omdat ze verschillende betekenissen aan de term toekennen, is het ook mogelijk om ecofeminist te zijn zonder het te weten, aangezien de beweging verwijst naar de zorg voor het milieu en het behoud ervan, naast de prediking dat alle levende wezens , van planten, water en dieren tot mensen, ongeacht ras, seksualiteit, geslacht of klasse, moeten met gelijkheid en respect worden behandeld.
In Europa is ecofeminisme een zeer bekende beweging, vooral in Spanje en Frankrijk, waar het gebruikelijk is dat vrouwen samenkomen om duurzame projecten te ontwikkelen. In Brazilië wordt ecofeminisme niet algemeen bekendgemaakt, maar het is aan het groeien en diversifiëren binnen de feministische beweging als geheel.
Bekijk een interview met Vandana Shiva, Ph.D. in filosofie, milieuactivist en erkend ecofeminist:
