De implementatie van een duurzame economie vereist een verandering van houding
Sustainable Economy Concept, waarin er een harmonieuze relatie bestaat tussen mens en natuur. Afbeelding "Familie - Double Exposure # 2" (CC BY-ND 2.0) door AMD
Het concept van duurzame economie is breed en kent verschillende benaderingen, die over het algemeen worden gezien als een reeks praktijken die niet alleen rekening houden met winst, maar ook met de kwaliteit van leven van individuen en harmonie met de natuur. Een duurzame economie is er een die haar groei concentreert op het welzijn van de mens en deze in het centrum van het ontwikkelingsproces plaatst.
Het model verdedigt dat de mens niet langer een prijs heeft om zichzelf waardig te maken. Ook wordt het vermogen om de natuur te regenereren beschouwd als een goed dat bewaard moet blijven voor de voortzetting van de economische activiteit. De duurzame economie is een nieuwe ethiek die door bedrijven en landen moet worden aangenomen en die niet alleen de overtuiging overwint dat de economie een doel op zich is, maar ook het idee dat de mens een instrument is (vervangbaar en waardeloos) .
Auteurs zoals Ignacy Sahcs, Ricardo Abramovay, Amartya Sen en Sudhir Anand zijn enkele van degenen die Duurzame Economie bestuderen, ook wel economische duurzaamheid genoemd. Ze trekken het idee van ontwikkeling alleen op basis van het BBP (bruto binnenlands product) in twijfel en wijzen op de noodzaak om andere factoren, zoals sociaal welzijn en zorg voor ecosystemen, in de economische planning op te nemen. Dit zou een van de beste manieren zijn om een duurzame economie te ontwikkelen, die in de eerste plaats een weg is die moet worden ingeslagen door middel van attitudeverandering.
Wat is een duurzame economie?
Ignacy Sahcs
In zijn boek Strategies for the transition to the 21st century definieert econoom Ignacy Sachs duurzame economie, of economische duurzaamheid, als de toewijzing en efficiënt beheer van hulpbronnen en een constante stroom van publieke en private investeringen. Een belangrijke voorwaarde voor de ontwikkeling van een duurzame economie is voor de auteur het overwinnen van de schade die wordt veroorzaakt door buitenlandse schulden en het verlies van financiële middelen in het zuiden, door de ruilvoet (relatie tussen de waarde van de invoer en de waarde van de uitvoer van een land). ongunstig, vanwege protectionistische barrières die nog steeds in het noorden bestaan en de beperkte toegang tot wetenschap en technologie.
Volgens Sachs veronderstelt de duurzame economie dat economische efficiëntie moet worden geëvalueerd in macro-sociale termen, en niet alleen aan de hand van het criterium van micro-economische winstgevendheid van bedrijven. Om effectief te zijn, moet het model maatregelen voor een evenwichtige intersectorale economische ontwikkeling, voedselzekerheid en het vermogen om productie-instrumenten continu te moderniseren aanmoedigen.
Amartya Sen en Sudhir Anand
De schrijvers Amartya Sen en Sudhir Anand stellen in het artikel " Menselijke ontwikkeling en economische duurzaamheid " dat de definitie van duurzame economie de relatie moet omvatten tussen distributie, duurzame ontwikkeling, optimale groei en rentetarieven. Deze factoren moeten voor hen worden ontwikkeld en in aanmerking worden genomen op basis van de zorgen van het heden.
De groeiende bezorgdheid over "duurzame ontwikkeling" gaat uit van de overtuiging dat de belangen van toekomstige generaties dezelfde soort aandacht zouden moeten krijgen als die van de huidige generatie. We kunnen onze voorraad hulpbronnen niet misbruiken en beëindigen, waardoor toekomstige generaties niet in staat zijn om te profiteren van de kansen die we vandaag als vanzelfsprekend beschouwen, of het milieu besmetten en de rechten en belangen van toekomstige generaties schenden.
De vraag naar "duurzaamheid" is een universalisering van claims die worden toegepast op toekomstige generaties. Volgens de auteurs zorgt dit universalisme er echter ook voor dat we, in een angst om toekomstige generaties te beschermen, de eisen van de minder bevoorrechten van vandaag negeren. Voor hen kan een universalistische benadering de kansarme mensen van vandaag niet negeren in een poging om achterstelling in de toekomst te voorkomen, maar ze moet zowel mensen in het heden als in de toekomst aanspreken. Bovendien is het moeilijk te meten en te raden wat de behoeften van toekomstige generaties zullen zijn.
Voor de auteurs, voor zover het gaat om de algemene maximalisatie van rijkdom, ongeacht de verdeling - is er een ernstige minachting voor individuele problemen, wat de belangrijkste reden kan zijn voor de meest extreme ontberingen. Bovendien kan de zoektocht naar een duurzame economie niet helemaal aan de markt worden overgelaten. De toekomst is niet voldoende vertegenwoordigd in de markt - althans niet de verre toekomst - en er is geen reden voor gemeenschappelijk marktgedrag om de verplichtingen van de toekomst op zich te nemen.
Universalisme vereist dat de staat optreedt als beheerder voor de belangen van toekomstige generaties. Overheidsbeleid, zoals belastingen, subsidies en regelgeving, kan de stimuleringsstructuur aanpassen om het milieu te beschermen en de wereldwijde hulpbronnenbasis voor mensen die nog niet geboren zijn. De auteurs merken op dat er brede overeenstemming bestaat dat de staat de belangen van de toekomst tot op zekere hoogte moet beschermen tegen de effecten van onze irrationele korting en onze voorkeur voor onszelf op onze nakomelingen.
Ricardo Abramovay
De duurzame economie moet volgens de auteur Ricardo Abramovay in zijn boek Far beyond the green economy via meerdere fronten plaatsvinden. De economie moet niet alleen worden gestuurd door haar eigen groei, maar ook door echte resultaten van sociaal welzijn en het regeneratievermogen van ecosystemen. Een duurzame economie moet erkennen dat er een grens is aan de exploitatie van ecosystemen door de samenleving.
Volgens de auteur was het overheersende economische denken van de 20e eeuw - dat technologieën en menselijke intelligentie altijd in staat zouden zijn om milieuschade te herstellen - expliciet onjuist. De gevolgen van klimaatverandering die al voelbaar zijn, zijn een van de bewijzen van deze fout. Voor Abramovay is het essentieel dat er - voor de ontwikkeling van de samenleving en een duurzame economie - innovatie is; en het moet verband houden met de erkenning dat ecosystemen grenzen hebben. Het is in die zin dat een duurzame economie de ontwikkeling van haar innovatiesystemen moet sturen.
De duurzame economie, of economische duurzaamheid, wordt door de auteur José Eli da Veiga "nieuwe economie" genoemd. Het zou het vermogen zijn om een sociaal metabolisme te ontwikkelen waarin constante regeneratie van ecosysteemdiensten en voldoende voorraden naast elkaar bestaan om in essentiële menselijke behoeften te voorzien. De auteur concludeert dat de duurzame economie nauw verbonden is met ethiek. Omdat de laatste wordt gedefinieerd als kwesties die verband houden met goed, rechtvaardigheid en deugd, moet het daarom een centrale plaats innemen in economische beslissingen, die beslissingen impliceren over hoe materiële en energiebronnen zullen worden gebruikt en de organisatie van het werk van de mensen zelf. mensen.
Abramovay stelt dat: "het idee van onophoudelijke groei van productie en consumptie botst met de beperkingen die ecosystemen stellen aan de uitbreiding van het productieapparaat. Het tweede probleem is dat het werkelijke vermogen voor het functioneren van de economie om sociale cohesie te creëren en bij te dragen De positieve manier om armoede uit te roeien is tot dusver zeer beperkt geweest.Ook al heeft de materiële productie een indrukwekkende omvang bereikt, er zijn nog nooit zo veel mensen in extreme armoede geweest, ook al vertegenwoordigen ze naar verhouding een kleiner deel van de bevolking dan ooit in de wereld. moderne geschiedenis. "
